وی با بیان اینکه برخی افراد تربیت اسلامی را به نوعی تربیت شکلی و یا آموزش احکام دینی محدود می کنند، تصریح کرد: تربیت دینی بسیار فراتر از این ابعاد است و خانواده و مدرسه هر دو باید همسو با یکدیگر در این زمینه فعالیت داشته باشند؛ نادیده گرفتن هر یکی از این دو نهاد، به روند تربیت آسیب وارد می‌کند و فرزندان دچار تعارض و تضاد می‌شوند.
حکیم زاده لازمه تحقق تربیت دینی در مدرسه را توجه به نقش الگویی معلمان و مربیان دانست و گفت: محدود کردن مسئولیت تربیت اسلامی به معلم پرورشی، فرو کاستن تربیت دینی به یک زنگ درسی خاص است. درواقع هر معلمی که در کلاس درس حاضر می‌شود، باید نقشی تربیتی برای خود تعریف کرده باشد و فارغ از این که چه درسی را تدریس می کند، به نقش محوری خود در تربیت دانش آموزان توجه داشته و درصدد تقویت آداب وعادات صحیح مرتبط با یک انسان مسلمان در دانش آموزان برآید.
وی در ادامه افزود: اگر تربیت دینی را به امری کمتر از این محدود کرده و به ارائه آموزش‌های اصول و فروع دینی بپردازیم و سنجه آن را نیز برگه امتحانی مدرسه و نمره‌ای که کسب می کند قلمداد کنیم، ساده انگارانه رفتار کرده ایم. در یک نگاه جامع، فضای تعاملی مدرسه، تعامل مدیر و مربی با دانش آموز و خانواده جزو عناصر تأثیرگذار در شخصیت دانش آموزی است که در جهان هستی خلیفه الله محسوب می‌شود و باید در این زمینه نقش خود را ایفا کند.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه تهران به نقش خانواده در فرایند تربیت اسلامی فرزندان خود اشاره و بیان کرد: پیشینه فرهنگی غنی موجود در کشورمان و بستر‌های مناسبی که به برای ارائه این دست از آموزش‌ها وجود داشته، سبب شده است تا خانواده تا حدی در زمینه تربیت اسلامی اطلاعات کسب کند، اما هنوز خانواده‌ها نیاز به کسب آگاهی‌های بیشتر در این ز مینه دارند و انجمن اولیا و مربیان مدرسه می‌تواند در این زمینه به بهترین نحو عمل و تلقی آنان را نسبت به تربیت دینی اصلاح کند و در کنار مدرسه به ایفای نقش تربیتی خود بپردازد.
حکیم زاده که تألیفات متعدد علمی پژوهشی در زمینه تعلیم و تربیت اسلامی دارد به سنین پیش از دبستان نیز توجه کرد و افزود: برای هفت سال ابتدایی زندگی کودک که خانواده‌ها با مدرسه در ارتباط نیستند نیز باید ساختار آموزشی هدفمند از سوی رسانه ملی ایجاد کرد. اگر کودکان در سال‌های ابتدایی زندگی خود نادیده انگاشته شوند و عادات تربیتی در آنان نهادینه نشود و فقط به مدت حضور در مدرسه اکتفا کنیم، زمان بسیار زیادی را از دست داده ایم، چرا که مبانی تربیت در متون دینی حتی به پیش از ولادت نیز توجه دارد.
وی اظهار کرد: در این زمینه فعالیت‌هایی برای آشنایی خانواده‌ها با گنجینه عظیم تربیت اسلامی از سوی رسانه‌ها صورت می گیرد، اما ارائه راهکار‌های عملیاتی و عبور از بحث‌های صرف نظری برای اقشار مختلف جامعه که دارای سطح سواد متفاوتی نیز هستند، باید بیش از پیش فعال شود.
وی بر ضرورت استفاده از قالب‌های هنری برای آسیب شناسی تربیت کودکان و تطبیق آن با تعالیم دینی به منظور تأثیرگذاری بیشتر تأکید و تصریح کرد: متون دینی یک برنامه مترقی برای تربیت کودک ارائه داده است که دربردارنده نحوه تشویق، تنبیه، تربیت جنسی کودک و ... است، اما با توجه به تنوع مخاطبان به لحاظ سرمایه و سواد فرهنگی باید به ارائه بسته‌های کاربردی پرداخت که مشابه آن برای متون روانشناسی غربی ارائه شده و از تأثیرگذاری و جذابیت بیشتری برخوردار است.
وی گسترش پیش دبستانی را در آگاه‌تر شدن خانواده ها در زمینه تربیت اسلامی بسیار مؤثر برشمرد و بیان کرد: اگر این تربیت با اصول و مبانی دینی منطبق باشد، می تواند به هر چه بیشتر بهره مند شدن خانواده‌ها در زمینه آموزش تربیت اسلامی یاری رساند و کودکان را در فضای مرتبط با این آموزه‌ها قرار دهد.
انتهای پیام