شالوده جامعه سالم را تعلیم و تربیت درست شکل می‌دهد و پدر و مادر برای تربیت فرزندان باید روش‌های تربیتی را به کار گیرند، انتخاب روش صحیح و نتیجه‌بخش در تعلیم و تربیت، امری ضروری است.
قرآن کریم می‌فرماید: «لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقی وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها» یعنی نیکی در آن نیست که به جای استفاده از درها برای ورود به خانه از پشت خانهها و بیراهه‌ها وارد شوید، نیکویی آن است که پارسا باشید و از در خانهها وارد شوید. این آیه شریفه به این نکته اشاره می‌کند که هر کار روش ویژهای دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
مسئله تربیت نیز از این امر برکنار نیست و پدر و مادر و مربیان کودک باید از روش‌های تربیت اسلامی بهره گیرند؛ پدر و مادر می‌توانند با به کارگیری روش‌های اسلامی از بسیاری از مشکلات اخلاقی و مفاسد در جامعه پیشگیری و زمینه‌های موفقیت فرزندان خود را در تمامی ابعاد زندگی فراهم کنند.
فاطمه امیدی، مدیر حوزه علمیه خواهران فارسان در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری با بیان اینکه فرزند صالح یکی از نعمت‌های با ارزش خداوند برای والدین است، اظهار کرد: تربیت فرزند صالح بر سه اصلِ «محبت»، «نصیحت» و «عمل والدین» استوار است.
وی ادامه داد: محبت یکی از مهم‌ترین نیازها برای تکامل فرزندان در آینده و کارایی و تاب‌آوری در قبال مشکلات و فراز و نشیب‌ها است و شخصیت فرزند در سایه محبت والدین قوام می‌گیرد.
امیدی با اشاره به اصل نصیحت، تصریح کرد: نصیحت نباید با مداخله مستقیم صورت بگیرد امر و نهی اگر در قالب بیان داستانی پندآموز به فرزند انتقال داده شود کارایی به مراتب بهتری خواهد داشت.
امیدی در عین حال تأکید کرد: البته گاه در مواقع ضروری مداخله مستقیم و نصیحت، غیر قابل اجتناب است که باید کوتاه و گذرا و به صورت پنهانی بدون حضور دیگران صورت بگیرد.
این کارشناس مذهبی نقش مهم «عمل والدین» را در تربیت فرزند یادآور شد و تأکید کرد: پدر و مادر باید بتوانند عامل به توصیه‌ها به فرزندان باشند و خلاف آن عمل نکنند تا فرزند شیرینی عمل به توصیه‌ها را در عمل ببیند.
فرزندان وسیله آزمون الهی
امیدی با استناد به اشارات قرآن کریم در سور مبارکه تغابن و انفال به آزمایش انسان‌ها از طریق نعمت‌ها، گفت: فرزندان یکی از مصادیق نعمات الهی هستند که مؤمنان اگر بتوانند تربیت صحیح فرزند را پیشه سازند در این آزمایش سربلند خواهند بود.
وی در ادامه بیان کرد: جدیت در تربیت به معنای این نیست که فرزند آزادی عمل نداشته باشد و دائماً مورد امر و نهی قرار گیرد اما باید دقت شود که اعتماد بیش از اندازه به بهانه آزادی عمل نیز صحیح نیست، پس اتخاذ یک روش میانه و دقت و جدیت و در عین حال تساهل و تسامح به موقع، لازم به نظر می‌رسد.
امیدی با اشاره به لزوم ورود فرزند به کف جامعه و اهمیت مراقبت از آسیب‌هایی که خواه ناخواه متوجه اوست، گفت: پدر و مادر همیشه الگوی فرزند نمی‌مانند و با ورود فرزند به اجتماع که بستر معضلات و چالش و آسیب است، نظارت و مراقبت صحیح از او غیر قابل اجتناب است.
این مدرس حوزه علمیه ابزارهای ارتباطی را یکی از این چالش‌ها دانست و افزود: والدین با نظارت صحیح و دوستانه و مبتنی بر مهارت‌های تربیتی بر ساعات استفاده فرزند از فضای مجازی و گروه‌ها و شبکه‌ها می‌توانند تا حد زیادی از او مراقبت کنند، ضمن اینکه خودشان نیز عامل به این موضوع باشند و گاهاً والدین ساعات زیادی را در فضای مجازی و انتظار دارند فرزندشان از این فضا دور باشد.
والدین عامل به توصیه‌ها باشند
امیدی تأکید کرد: متأسفانه برخی والدین در مباحث تربیتی فرزندان به دنبال یادگیری مهارت‌ها نیستند و از همین رو مشاهده می‌شود که حوصله و وقت لازم را برای تربیت صحیح و اصولی فرزند اختصاص نمی‌دهند و نه تنها خودشان عامل به توصیه‌ها نیستند بلکه با تهدید و فریاد و تنبیه و ... فرزند را وادار به انجام دادن یا ندادن کاری می‌کنند.
وی شرط رعایت اخلاق از جانب فرزند را پایبندی پدر و مادر به اخلاق دانست و بیان کرد: وقتی مادر دخترش را به رعایت حجاب دعوت می‌کند خودش باید عامل به این موضوع باشد و بتواند زیبایی‌های حجاب را برای دخترش ترسیم کند و این امر در مورد سایر مسائل اخلاقی نیز صدق می‌کند چرا که با هجوم هدفمندانه فرهنگ غربی به جامعه بعضاً شاهد بی‌هویتی نوجوان و جوان و افزایش اضطراب و تشویش او هستیم.
امیدی با بیان اینکه امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند سبک زندگی ایرانی اسلامی هستیم، ادامه داد: امروز به دلیل بروز و ظهور فضای مجازی و آسیب‌ها و خطرات آن، تأمین فضای سالم اخلاقی برای فرزندان کاری دشوار است و بروز اختلالاتی چون بلوغ زودرس از پیامدهای این فضا است.
این کارشناس مذهبی در عین حال تأکید کرد: اعتیاد نوجوان و جوان به فضای مجازی و ابزارهای ارتباطی آسیب‌های جبران‌ناپذیری چون دوستی‌ها و روابط نامتعارف، اعتیاد و ... را به همراه خواهد داشت؛ اگر پدر و مادر با فرزند دوست نباشند و فضا را برای صحبت و همدلی با او فراهم نکنند، فرزند بسیاری از رفتارهای ناپسند را از فضای مجازی و جمع دوستان یاد می‌گیرد.
امیدی در خصوص تربیت دینی فرزند یادآوری کرد: ائمه اطهار(ع) بر وجود الگو برای تربیت دینی فرزندان تأکید دارند و چه الگویی بهتر از پدر و مادری دیندار که آداب دینی را پیشه زندگی خود ساخته و با اخلاق حسنه و ساده‌زیستی می‌توانند بهترین الگو برای فرزند باشند.
وی در پایان بااستناد به مضمون حدیثی از امام صادق(ع)، بیان کرد: تکریم و تشویق فرزند و بها دادن به او، مشارکت با او در کارها اعم از تحصیل، تفریح و بازی و ...، اتخاذ رفتارهای حسنه و صادقانه با فرزند از جمله راهکارهای دوستی با کودک و نوجوان و یاد دادن مهارت‌های زندگی به فرزند است.