موظفم یادآوری کنم که پیامبر ما، حاکمیت و دولت را مسئول مستقیم فقر فقیران و حرمان محرومان و بی‌اعتقادی و بی‌ایمانی ساقط شدگان می‌داند....
پیامبر «ص» در یک سخنرانی بسیار مهم چنین فرمود:
و لم یفقرهم فیکفرهم...
«حاکم اسلامی نباید مردم را فقیر کند تا کافرشان سازد»
(اصول کافی، ج ۱، ص۴۰۶)
اکنون می‌نگرید که پیامبر خدا موضوع را تا چه اندازه بزرگ می‌شمارد و مسئولیت را تا چه اندازه سنگین؟
پس کسانی نمی‌توانند این باور نادرست را به خورد جامعه و محرومان بدهند که فقر و محرومیت اصلی است ثابت و حضور آن در جامعه به صورت یک جریان مستمر قابل قبول است و دین اسلام قبول دارد که فقیران و مستمندان در جامعه به سر ببرند و در کنار آن توانگران در ناز و نعمت غرق باشند؛ اینان هرچه می‌خواهند داشته باشند و آنان هرچه می‌خواهند نداشته باشند، حتی اندکی دارو برای کودکی مشرف به مرگ؟
این وضعیت نه اسلام است نه آیین انبیایی و محمدی!
محمدرضا حکیمی؛ قیام جاودانه
انتهای پیام