صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۹۲۷۲۰۳
تاریخ انتشار : ۱۳ مهر ۱۳۹۹ - ۱۵:۳۳

مدیر حوزه علمیه خواهران استان یزد با اشاره به روایتی از امام رضا(ع) گفت: سه گروه از انسان‌ها اول وارد بر بهشت می‌شوند و همچنین سه طایفه از انسان‌ها هستند که اول از همه وارد بر جهنم می‌شوند.

به گزارش ایکنا از یزد، حجت‌الاسلام و المسلمین محمد کارگر شورکی، مدیر حوزه علمیه خواهران استان یزد 13 مهرماه در نشست شورای اداری این نهاد با اشاره به روایتی از امام رضا(ع) از کتاب مجموعه آثار محدث قمی اظهار کرد: بنابر روایات و تطبیق آیات وقوف در قیامت 50 هزار سال طول می‌کشد تا حسابرسی اعمال انسان انجام گیرد. در آنجاست که انسان هر کاری که انجام داده، را می‌بیند و هر کسی را که می‌شناخته، خواهد دید و نگران است از اینکه نکند در دنیا کسی حقی به گردن او داشته و او ادا نکرده و اکنون آن را مطالبه کند.

وی ادامه داد: خود ترس و نگرانی بسیار برای انسان دردآور است بویژه کسانی که توشه عمل کم داشته باشند و کوله‌بار گناهشان زیاد باشد که در این مواقف قیامت بر انسان بسیار دشوار خواهد گذشت اما بعضی افراد هستند که که به راحتی از این مواقف عبور می‌کنند و وارد بر بهشت می‌شوند. انسان باید به گونه‌ای زندگی کند تا جزء اولین کسانی باشد که زودتر از همه وارد بر بهشت می‌شود.

مدیر حوزه علمیه خواهران استان یزد افزود: امام رضا(ع) می‌فرماید: «سه گروه از انسان‌ها اول وارد بر بهشت می‌شوند، اول: «شهدا»، کسانی که انتقالشان از این عالم به عالم دیگر از طریق شهادت بوده، به راحتی از این مواقف عبور می‌کنند و دل‌نگران نیستند. البته شهادت مراتبی دارد مثل کسانی که در جبهه جنگ به شهادت می‌رسند که دارای درجات والایی هستند به گونه‌ای که در این دنیا نیز نیاز به کفن ندارند و با لباس خودشان که در جنگ به شهادت رسیده‌اند، دفن می‌شوند و مراتب پایین‌تر کسانی که اجر شهید برای آنها نوشته می‌شود، به عنوان مثال انسانی در راه تحصیل علم یا در راه دفاع از مال و ناموس خود و یا در راه امر به معروف و نهی از منکر و... از دنیا برود نیز دارای مرتبه‌ای از شهادت خواهد بود یا بیماری‌های فراگیر مثل طاعون و ... که انسان در رتبه شهید قرار می‌گیرد البته با مراتب پایین‌تر. در بحث روز جامعه کسانی که در راه خدمت به بیماران کرونایی از دنیا می‌روند در رتبه شهید قرار می‌گیرند حتی کسانی که در عین رعایت کامل توصیه‌های پزشکی از جمله شستن دست‌ها و فاصله اجتماعی و زدن ماسک به واسطه این بیماری از دنیا بروند نیز یکی از مراتب و مصادیق شهادت را خواهند داشت. البته کسی که رعایت نکات بهداشتی را نکرده و از دنیا رفته را نمی‌شود شهید نامید چرا که با عدم رعایت نکات بهداشتی خود را در به ورطه هلاکت انداخته و این خود از مصادیق خودکشی است لذا باید رعایت نکات بهداشتی را در حد وظیفه انجام دهیم بخصوص اینکه رهبر انقلاب و مراجع عظام توصیه و تاکید بر رعایت این توصیه‌های بهداشتی دارند و اگر ما ولایی باشیم باید بیشتر از دیگران رعایت کنیم.

وی افزود: دوم کسی که بر بهشت وارد می‌شود، بنده‌ای است که «خدا را نیکو عبادت کند و نیت او هم برای خدا باشد» یعنی ظاهر و باطن عبادت او صرفا برای خدا و به نیکوترین وجه باشد لذا این افراد هم در آن مواقف قیامت معطل نشده و سریع وارد بر بهشت خواهند شد. سوم «فقیری است که کثیر العیال باشد و عفت ورزد و از حرام خود را نگاه دارد»، یعنی به آنچه روزی او شده، اکتفا کند و از راه حرام به دنبال ثروت و مادیات دنیوی نباشد و بر فقر خود صبر ورزد و قانع به آن چیزی باشد که خداوند به او عطا کرده است.

مدیر حوزه علمیه خواهران استان یزد گفت: بنا بر روایت امام رضا(ع) که فرمودند: «أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ النَّارَ أَمِيرٌ مُتَسَلِّطٌ لَمْ يَعْدِلْ وَ ذُو ثَرْوَةٍ مِنَ الْمَالِ لَمْ يُعْطِ الْمَالَ حَقَّهُ وَ فَقِيرٌ فَخُورٌ»، سه طایفه از انسان‌ها هستند که اول از همه وارد بر جهنم می‌شوند. جهنمی که خداوند آن گونه در قرآن از آن یاد کرده است که تحمل آن برای انسان‌ها بسیار سخت، دشوار و طاقت فرساست. اول، امیر مسلطی است که به عدل رفتار نمی‌کند و دوم، ثروتمندی که ادای حقوق مالیه خود را انجام ندهد مثل زکات و خمس و... را پرداخت نکند و سوم، فقیری که متکبر (فاجر و تبهکار) باشد لذا انسان باید توجه داشته باشد از کارهایی که او را به طرف جهنم سوق می‌دهد، پرهیز کند تا جزء این سه نفر قرار نگیرد.

انتهای پیام