به گزارش ایکنا؛ عبدالله صلواتی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید رجایی و پژوهشگر فلسفه یادداشتی در بررسی نظریه حد وسط ارسطو در حوزه اخلاق به رشته تحریر درآورده است. متن یادداشت از نظر می‌گذرد؛
«حد وسط ارسطویی را چون طنابی یافتم گسترده شده بر روی دره‌ای عمیق و مرد اخلاقی به روایت ارسطو را بندبازی دیدم بر روی این حد وسط. اما براستی تعادل مرد اخلاقی بر روی طناب حد وسط با چه تأمین می‌شود؟ با حد وسط از فلز دیگر یا با همین حد وسط؟
گاهی حد وسط‌ها در نسبت با آدم‌های مختلف متفاوت است. به نظر شما حد وسط شجاعت در ما و یک مرد جنگی یکی است؟ همین طور حد وسط‌های فضایل دیگر در قبال آدم‌های مختلف؟ تعیین مرزهای حد وسط هم گاهی مبهم و گاهی دشوار و گاهی صرفاً روی کاغذ قابل ترسیم است.
زیست‌نوع‌های انسانی که مدام در حال چرخش از یک نوعی به نوع دیگر و از وجودی به وجود دیگر و از ظهوری به ظهور دیگر هستند، چگونه می‌توانند تعادلشان را روی طناب ثابت و غیرمنعطف حد وسط حفظ کنند؟
اینجاست که اصرار بر حد وسط ارسطو و نشان دادن آن به عنوان آیدوس و مرکز ثقل اخلاق ارسطو آدرس غلطی است که سال‌هاست بسیاری به اشارت این آدرس راه را اشتباه پیمودند و چیز دیگری را بجای اخلاق ارسطو روایت کردند.
حال آنکه خود ارسطو تصریح دارد که حکیم تعیین می‌کند حد وسط کجاست و توجه به این نکته است که می‌تواند اخلاق را به ریل درست برگرداند و بیش از پیش ضرورت پیروی از منش اخلاقی و الهی بزرگان اخلاق و عرفان به مثابه مرجع اخلاق در دستور کار قرار گیرد.
بنابراین، حد وسط فارغ از حکیم همانند عمارت نقاشی شده با رنگ‌های جذاب و نقش‌های زیباست و این حکیم است که به این نقاشی جان می‌دهد و دنیای امروز بیش از اصرار بر حد وسط نیازمند حکیم است تا راه اخلاق و تعالی را با او بپیماییم.»
انتهای پیام