به گزارش ایکنا، موسی نجفی، تاریخ‌پژوه و عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در یادداشت کوتاهی به بررسی بنیاد فلسفی علم سیاست در غرب جدید پرداخته است که متن از نظر می‌گذرد؛
«از پایه‌گذاران اصلی اندیشه سیاسی جدید در غرب در هر چهار شاخه لیبرالیسم، سوسیالیسم، نازیسم و فاشیسم نام دو نفر مهمتر است: نیکولو ماکیاولی و توماس هابز.
ماکیاولی پایه‌گذار علم سیاست جدید و هابز متفکر اولیه نظریه قرارداد اجتماعی است. در قرارداد اجتماعی در نظر هابز جمله معروفی وجود دارد که رمز خشونت و جنگ‌طلبی غربی‌ها و حل معمای استعمارگری آنها را به خوبی نشان می‌دهد. هابز می‌گوید: هومو هومینی لوپوس (به لاتین: Homo homini lupus)، به معنی انسان، گرگِ انسان است. ریشه این مطلب از جمله‌ای است که در نمایشنامه آسیناریا نوشته پلوتوس، نویسنده‌ی روم باستان آمده است و توماس هابز از آن استفاده کرده و الهام گرفته است.
بازتاب سیاسی این نگاه به انسان در تاریخ سیاسی غرب جنگ دائمی و همیشگی بین انسانهاست. از تاریخ اندیشه‌ای که از ریشه بر روی خون و جنگ و ناامنی دائمی بنا شده است انتظار پایبند بودن به قراردادها و ارزش‌ها نوعی خوش خیالی و ساده لوحی است. در مثل مناقشه نیست ولی وقتی مجبوری با یک دزد سابقه‌دار سر یک میز بنشینی، بهتر است اول مواظب جیب‌هایت باشی!
کاش برخی سیاسیون و دیپلمات‌های ما عینک رنگی و خوش‌بینانه را از چشمان نزدیک‌بین‌شان بر می‌داشتند و کمی هم نگاه فلسفی‌تر و عقلانی‌تر و البته عمیق‌تر به غرب می‌انداختند تا متوجه شوند اینها آنچنان که ادعا دارند متمدن و صلح‌جو نیستند.»
انتهای پیام