بیشتر بخوانید:
وی بیان کرد: حضرت موسی در این سوره مبارکه تا به اینجا سه کلام و دستور را به قوم خود یادآور شد، دستور اولی که حضرت موسی به قوم خود دارد این بود که نعمت خدا را بر خودتان به یاد آورید، کلام دوم این بود که خدا اعلام کرده که شکر کنید و کلام سوم حضرت موسی به قوم خود نیز در ارتباط با این آیه امروز است، حضرت موسی به قوم خود گفت که اگر شما و همه انسانهایی که روی زمین هستند کفران بورزید و شکر خداوند نکنید خدا غنی و حمید است و به این شکر گذاریها و کفران شما هیچ نیازی ندارد، چرا که او بینیاز از همه آن چیزی است که در اطراف شما وجود دارد.
امام جمعه مشهد عنوان کرد: در حقیقت این سه دستور حضرت موسی به قوم خود در ارتباط با دستور اولی است که خداوند به او داده بود و گفته بود که قومت را از ظلمات خارج کند و حضرت موسی نیز برای اینکه قوم خود را از ظلمات به نور خارج کند این سه دستور را به آنها عرضه کرد.
علمالهدی خاطرنشان کرد: همواره نور مطلق و روشنایی مطلق، خداوند است و زمانی انسان میتواند از سرگردانیها، ترسها، شهوتها و تهدیدهای زندگی خارج شود که خدا را بشناسند و تا زمانیکه انسانها به این شناخت دست پیدا نکنند، همچنان در شک، تردید و ترس هستند و در یک تاریکی قرار خواهد گرفت که این تاریکی در زندگی انسان همانند یک دریای قیر است و انسان با قرار گرفتن در این دریا دیگر هیچگونه شناخت و حسی نسبت به اطراف خود که یقین کند چه کسی است و چه باید انجام دهد ندارد و برای رهایی از این دریای قیر راهی جز اینکه خدا را بشناسد، ندارد.
وی عنوان کرد: در واقع نور مطلق خداشناسی است، اما در این مسیر انسانها با دو مشکل مواجه هستند. مشکل اول، باور کردن خداست، اینکه خدا وجود دارد را همه میدانیم و برای این وجودیت نیز استدلالاتی را میآورریم و حتی به لحاظ علمی نیز همگی در مقام وجود خداوند دلایلی را مطرح میکنند، اما اینکه ما بگوییم خدا وجود دارد با اینکه او را باور داشته باشیم بسیار متفاوت است.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه در جهت شناخت خداوند باور کردن او امر مهمی است، نه اینکه خیال کنیم که خدایی وجود دارد، گفت: این در حالی است که بسیاری از افراد با وجود اینکه میگویند خدا وجود دارد و بر ما حاضر است، اما باز هم گناه کرده و بر خلاف میل خدا عمل میکنند، دلیل این کار آنها این است که این افراد خدا را باور نکردهاند.
علمالهدی اظهار کرد: مشکل دوم ما در شناخت خداوند، اصلاح پندارهای ما نسبت به خداست. ما نسبت به خدا خیالاتی داریم و تصویری که از خدا داریم تصویری است که از یک انسان داریم و تمام خصوصیاتی که در سیره، اعمال، فکر و رفتار یک انسان وجود دارد را به خدا نسبت میدهیم که این نسبت، نسبت اشتباهی است.
وی عنوان کرد: همواره ما زمانی میتوانیم از ظلمات خارج شویم که اولا خدا را باور کنیم و ثانیا پندارهای خود را نسبت به خدا اصلاح کنیم. خدا خالق بشر است و آدمیزاد نیست و کارهای خدا را باید با خدایی خودش تطبیق دهیم و کارهای او را به عنوان خالق ذات مقدس، رب، مدیر و مدبر جهان، تحلیل کنیم نه اینکه او را مانند بشری بدانیم و تمام آثاری که ما برای افعال یک انسان مشاهده میکنیم را به افعال خداوند نسبت دهیم.
امام جمعه مشهد اظهار کرد: آنچه که در درجه اول برای خداوند برای بندگی خود مطرح است، این است که بنده او را باور کند و نقطه اول عبادت اینجاست که بنده، خالق و آفریدگار خود را باور داشته باشد، این در حالی است که ممکن است فردی عبادتهای فراوان و نمازهای طولانی را به جا بیاورد، اما اگر حتی ذرهای خداوند را باور نداشته باشد که در این صورت تمامی این عبادتها نزد خداوند هیچ ارزشی ندارند.
علمالهدی عنوان کرد: آنچه که در بندگی خداوند مطرح است این است که بنده او را باور کند و پس از این نیز پندار خود را نسبت به خدا اصلاح کند و اینگونه نباشد که انسانها، خداوند را همانند یک انسان بداند و تمام خصوصیات یک انسان را برای خداوند در نظر بگیرند.
وی خاطرنشان کرد: در واقع ذات مقدس پروردگار نه تنها به کفر، شکر و عبادت بندگان خود نیازی ندارد، بلکه حتی این عمل ما نیز هیچ نفع و اثری برای او نخواهد داشت، زیرا او خالق هستی است و بینیاز از اعمال و رفتار موجودات است و به همین منظور است که در قرآن کریم از خداوند به عنوان غنی و حمید یاد میشود. گاهی گفته میشود خداوند از ما راضی باشد، در حقیقت این رضایت خداوند به معنای خوشایندی خداوند از ما نیست بلکه بدین منظور است که خداوند ما را با توجه به آن هدفی که خلق کرده، بپذیرید.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی اظهار کرد: بر همین اساس است که میگوییم مشکل اصلی که ما در شناخت خداوند این است که تمام خصوصیات یک انسان را برای خداوند ثابت کنیم و به همین جهت است که موسی تلاش کرد که پندار قوم بنی اسرائیل را اصلاح کند.
علمالهدی با اشاره به معنای لغوی حمد در این آیه شریفه تأکید کرد: لغت حمید از واژه حمد بر آمده و به معنای ستایش است و این حمد و ستایش در حقیقت آن حالت زیبایی است که انسان با مشاهده آن زیبایی مجذوب آن میشود و اگر انسان در مقابل مشاهده افعال، آفرینش، زیبایی و ذات پروردگار، حالت جذبهای به او دست دهد و همواره به خداوند توجه داشته باشد در این صورت است که خدا را حمد کرده است و این حالت را حالت حمد میگوییم.
وی خاطرنشان کرد: اگر ما در حقایق و دیدنهای خودمان بتوانیم به این نقطه برسیم که مبدأ تمام زیباییها و زیباسازیهایی که در اطراف ما وجود دارند خداوند است، در این صورت خداوند را حمد کردهایم. همچنین در اینجا مهم است که با مشاهده این زیباییها و حالت هیجانی که درون اما به وجود آمده بتوانیم کلمه«الحمدالله» را بر زبان بیاوریم.
امام جمعه مشهد بیان کرد: از اینرو ما باید سعی کنیم که توجه ما به خداوند یک توجه باورمندانه، کامل و جامع قرآنی باشد و این پندارهای خود را نسبت به خداوند نیز اصلاح کنیم. همچنین در مقام شکر و حمد خدا نیز تنها به او توجه داشته باشیم و به صورت باورمندانه و با تمام وجود خداوند را شکر کنیم.
انتهای پیام