وی بیان کرد: در روزی که در مجموعه آستان قدس رضوی استخدام شدم، در صحن گوهرشاد مقابل حضرت زانو زدم و از خدای متعال خواستم که به حرمت این امام بزرگوار به من عزت، آبرو و عاقبت بخیری عطا کند.
این عکاس پیشکسوت مشهدی بیان کرد: یکی از ویژگی‌ها و تفاوت‌های کار کردن در آستان قدس این است که اولاً کار در این مجموعه خستگی ناپذیر است و دوماً وابستگی در این مسیر نیز روز به روز بیشتر می‌شود.
نوذری بیان کرد: البته که شاید من به لحاظ کاری بازنشست شده‌ام، اما خدمت و هنرم در خدمت آستان قدس رضوی خواهد بود، چرا که 30 سال است که بر سر سفره پر برکت امام رضا(ع) هستم و به این راحتی از اینجا جدا نخواهم شد و امیدوارم که بتوانم خدمت قابل قبولی را ارائه دهم.
وی ادامه داد: این در حالی است که ما در حرم مطهر بارها شاهد خدام سالخورده‌ای بوده‌ایم که شاید با شرایط سختی در اینجا خدمت‌رسانی می‌کنند که در حقیقت این خدمت‌رسانی با چنین شرایطی به دلیل همان وابستگی و علاقه‌ای است که برای این خدام ایجاد می‌شود.
این عکاس پیشکسوت مشهدی با اشاره به فرمایش امام(ره) بیان کرد: امام(ره) در سالی که با خدام و کارکنان آستان قدس دیدار داشتند، در بخشی از فرمایشات خود خطاب به کارکنان آستان قدس فرمودند که شما چقدر خوشبخت هستید که در آستان قدس زندگی می‌کنید. علاوه بر ایشان نیز مقام معظم رهبری هم فرموده‌اند که آستان قدس رضوی مطاف فرشتگان و کروبیان و قبله اهل دل و ملجأ مومنان صادق است.
نوذری گفت: در واقع ما در چنین فضایی که مقام معظم رهبری اینگونه آن را توصیف کرده‌اند خدمت می‌کنیم، بنابراین باید قدر این فرصت را بدانیم و با تمام توان خود برای این آستان مقدس کار کنیم.
وی تأکید کرد: من به واسطه خدمت‌رسانی در آستان امام رضا(ع) به توفیقات بسیاری دست پیدا کرده‌ام که یکی از این توفیقات حضور بیش از 20 سال در آئین غبارروبی حرم مطهر است که حقیقتاً توفیق مضاعفی برای من بوده است.
نوذری بیان کرد: طی این سال‌ها یکی از غبارروبی‌هایی که برای من ویژه بود، حضور سردار سلیمانی بود که من به شدت جذب ایشان شده بودم و در حقیقت باید بگویم که ایشان از حضرت رضا(ع) عاجزانه تمنای شهادت می‌کردند و زمانی‌که از ضریح مطهر حارج شدند برای من ثابت شده بود که ایشان شهید خواهد شد و همان‌جا برات شهادت را از امام رضا(ع) گرفتند.
وی اظهار کرد: اما در کنار این توفیقات یکی از سخت‌ترین دورانی را که تجربه کردم ایام کرونا بود که در این ایام غربت امام رضا(ع) حس می‌شد و در حقیقت حلاوت خدمتگذاری به زائران و مجاوران اما رضا(ع) در ایام از ما گرفته شده بود.
انتهای پیام