وی تصریح کرد: این تأثیرگذاری طبعاً زمانی اتفاق می‌افتد که کلمات، جملات و بیانات خطیب از پشتوانه محکم سندی برخوردار باشد و به حقیقت محکم‌ترین سند در دین مبین اسلام قرآن کریم است.
این استاد حوزه‌های علمیه بانوان قم با یادآوری اینکه اساساً برای درک احکام و استنباط معارف دینی، 4 منبع اصلی وجود دارد که عبارت‌اند از قرآن، سنت، عقل و اجماع که مهم‌ترین آن قرآن کریم است، افزود: قرآن کریم به عنوان یک منبع، کتابی است که «لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ...؛از پيش روى آن و از پشت سرش باطل به سويش نمىآيد»، همچنین قرآن کریم شفاست آنچنان که می‌فرماید: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ...؛ و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‌كنيم».
تقی‌پور ادامه داد: در جای دیگری خود قرآن اشاره می‌فرماید به اینکه «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ...» اما از آنجا که همین قرآن با این همه تأکیدات و استحکام دارای آیات محکم و متشابه است و از طرفی نیز فهم یک مطلب منوط به تهیه مقدمات و آگاهی از معانی الفاظ و کلمات و نیز علوم و معارف قرآن دارای سطوح و مراتب مختلف است و دلالت آیات برمعارف یکسان نیست لذا بدون تفسیر، فهم آیات قرآن ممکن نیست.
وی با اشاره به آیه «...وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ... ؛و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم تا براى مردم آنچه را به سوى ايشان نازل شده است، توضيح دهی»، اضافه کرد: امیرالمؤمنین علی‌بن ابیطالب(ع) در خطبه 125 نهج البلاغه می‌فرماید: «قرآن پوشیده بین دو جلد است و به یک زبان سخن نمی‌گوید» لذا کاملاً بدیهی است که اولاً برای تأثیرگذاری بر مخاطب و اقناع اندیشه او لازم است خطیب از عباراتی استفاده کند که دارای پشتوانه محکم باشد که قرآن به عنوان یک سند و پشتوانه محکم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استاد حوزه‌های علمیه بانوان قم در پایان گفت: اما از آنجا که فهم قرآن کریم برای همگان میسر نیست و قرآن علی‌رغم اینکه کل نیازهای جامعه بشری را در بردارد و پاسخ داده است اما به دلایل مختلف در بعضی از موارد به کلیات بسنده کرده لذا برای فهم و افهام بهتر قطعاً نیاز به تفسیر روایی آیات وجود دارد.
انتهای پیام