نهج‌البلاغه متن سخنانی است که ۱۴۰۰ سال قبل بر زبان امیرالمومنین علی(ع) جاری شده است و هر چه از تاریخ صدور آن فاصله می‌گیریم چون گنجینه‌ای گرانبها، ارزش و درخشش بیشتری پیدا می‌کند و عجیب اینکه قدمت این بیانات از به‌روز بودن و کاربردی بودن آنها کم نکرده است؛ گویی همین روزها حکیمی بر فراز منبر رفته برای انسان امروز سخن گفته است.
محسن اسماعیلی؛ استاد حقوق دانشگاه تهران که سال‌ها به پژوهش در نهج‌البلاغه مشغول بوده است، در درس‌گفتارهایی که به مناسبت ماه مبارک
رمضان، تولید شده است به بیان نکات پندآموز و حکیمانه از نهج‌البلاغه و برای زندگی امروز پرداخته است.
فیلم و متن قسمت پنجم این درس‌گفتار در ادامه می‌آید.
همه ما می‌دانیم و ان‌شاءالله به آن عمل می‌کنیم که باید خدا را بر نعمت‌های او سپاس بگوییم. ناسپاس بی‌ادب است و بی‌ادب از لطف حق محروم خواهد ماند. نکته زیبایی که امیرالمؤمنین(ع) در چند جای نهج‌البلاغه به ما آموزش داده‌اند این است که ما علاوه بر شکر نعمت‌های خدا، باید بر بلاها و مصیبت‌هایی که خداوند پیش پای ما می‌گذارد هم او را سپاس بگذاریم.
حضرت علی(ع) و فرزندانش خدا را بر بلاها، همانگونه سپاس می‌گذاشتند که بر عطاها. آنان بر داده‌های خدا شکر می‌گذاشتند ولی از نداده‌های خدا هم سپاسگزار بودند چراکه دادن و ندادن، برای خدا یکسان است. او مصلحت بنده خودش را می‌بیند و اگر احساس کند که دادن، به ضرر بنده اوست، از روی لطف و رحمت و مرحمت به او نمی‌دهد پس مبنای ندادن او با مبنای دادن او یکی‌ست چون از خزانه او با دادن، چیزی کم نمی‌شود و به خزانه او با ندادن چیزی اضافه نمی‌شود.
این تنها مصلحت و خوشبختی ماست که معیار دادن‌ها و ندادن‌های اوست.
کسی که به حکمت پروردگارش ایمان دارد و واقعاً خدا را عادل می‌داند و بخل را از ذات مقدس پروردگار منتفی می‌داند با تمام وجود هم‌نوای حضرت علی(ع) می‌شود که فرمود خدا را سپاس می‌گوییم به خاطر آنچه که به ما عنایت فرمود همانگونه که او را به خاطر بلاها، نداده‌ها و نادیده‌هایی که برای ما رقم زده است سپاس می‌گوییم.
انتهای پیام