وی ادامه داد: قربانی و قربانگاه در این جریان سمبل و نماد و تنها حقیقت قربانی مدنظر بود. دستور ذبح حضرت اسماعیل(ع) به حضرت ابراهیم(ع) در خواب داده می‌شود و طی چندین مرتبه در خواب به حضرت ابراهیم(ع) الهام می‌شود که سنگینی این کار گرفته شود. این دستور سه ضلع دارد یک ضلع آن حضرت ابراهیم(ع)، ضلع دیگر آن حضرت هاجر(س) است که فرزندش را طوری تربیت می‌کند که کمک‌دهنده پدر در انجام فرامین الهی باشد و ضلع سوم فرزند است که این سه ضلع نشان می‌دهد در خانواده باید بنده تربیت کنیم و توحید را طوری در خانواده نهادینه کنیم که در تک تک افکار، اعمال و امیال ما دیده شود.
معاون نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های لرستان تصریح کرد: فلسفه عید قربان این است که تمام الله‌های غیر الله باید در قربانگاه دور انداخته شود و وجود خداوند تنها باقی بماند و این قربانی نماد توحید محض است؛ هر کس به اندازه خودش در هر جایگاهی که قرار دارد باید خالق را در نظر بگیرد، به‌عنوان نمونه دختر و پسر جوان نباید زیبایی و جوانی خود را صرف گناه کند، دانشمند نباید دانش خود را صرف آزار دیگران کند، یک عالم نباید از علم خود بر ضد دیگران استفاده کند، یک کاسب باید دسترنج خود را از راه حلال تأمین کند، یک انسان باید اخلاق کریمه را جایگزین بدزبانی و تکبر کند و در یک کلام باید نفس خود را به قربانگاه نفس برده و یک نقش و جایگاه توحیدی به آن بدهیم.
وی اضافه کرد: همان‌گونه که اوج این قربانی در کربلا رخ داده و برای همیشه تاریخ نقطه اوج نفس انسانی قرار می‌گیرد، عید قربان همه این‌ها را برای بشر تفسیر کرده که چطور می‌شود یک پدر فرزند خود را به قربانگاه برده و سر ببرد و از امتحان پیروز و سربلند بیرون بیاید.
مرضیه حافظی فر
انتهای پیام