وی ادامه داد: در دوران امام صادق(ع) بنی‌امیه و بنی‌عباس به شدت باهم درگیر بودند و بر سر قدرت باهم می‌جنگیدند، به همین علت فرصتی مناسب برای امام محمد باقر(ع) و فرزندشان امام جعفر صادق(ع) پیدا شد تا بتوانند مرزهای رذائل و فضائل اخلاقی و مرزهای اعتقادی مانند جبر و اختیار را از مرزهای وارداتی جدا کنند و معارف اسلام اصیل را مدون کنند. همچنین آن حضرت توانست با عصمتی که داشت، نهضت عظیم فرهنگی بزرگی را راه‌اندازی کند، تا رفتارهای اسلامی در حوزه اخلاق شناسایی شود و در مسائل مختلف از افراط و تفریط دوری شود.
موسوی واعظ تصریح کرد: واژه «وحی»، مخصوص خاندان نبوت و اهل بیت نازل شده است و امام صادق(ع) نیز وابسته به خاندان وحی بود. ایشان با داشتن علم الهی توانست باب‌های جدیدی از معارف دینی و طبیعی باز کند، همان‌گونه که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «أنَا مَدینَةُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها؛ من شهر علم هستم و علی دروازه آن» امام صادق(ع) نیز مانند امیرالمؤمنین(ع) از عصمت برخوردار بود و از همان ابتدا دستاوردهای وحی را نوشید، لذا به کمک این علم الهی توانست باب‌های جدیدی از علم و معارف را به روی بشریت باز کند که تا امروز نیز برای بشریت قابل استفاده باشد و هیچ‌گاه کهنه نخواهد شد.
انتهای پیام