صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۴۶۴۳۸
تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - ۱۵:۴۵

استاد مولایی سال 1363 و زمانی که هنوز حسن رضائیان به عنوان یک قاری جوان به آن جلسه رفت و آمد داشت، در یکی از جلسات یک نکته مهم به او گفت.

به گزارش ایکنا، چهل‌وهشتمین جلسه ظهر دلنشین خبرگزاری قرآن که اختصاص به بزرگداشت استاد حسن رضائیان، پیشکسوت قرآنی کشورمان داشت، اواخر مهرماه با حضور جمعی از اساتید و پیشکسوتان قرآنی کشورمان برگزار شد.

حسن رضائیان در بخشی از صحبت‌های خود در این جلسه، نقل قولی از ابراهیم پورفرزیب(مولایی)، استاد فقید کشورمان بیان کرد که می‌تواند برای قاریان جوان جالب و محل تأمل باشد و جایگاه و شأن استاد را برای شاگرد بیان کند.  

 

«ذوق و شوق شرکت در جلسات استاد مولایی تا به آنجا بود که با وجود اینکه سال ۶۳ موقعیت سفر حج داشتم، به حج نرفتم و جلسات قرآن تمام شب‌های ماه رمضان آن سال را تعطیل کردم. در جلسات استاد تا زمانی که خود ایشان اجازه تلاوت به ما نمی‌دادند، ما حرمت قائل شده و تلاوتی نداشتیم و معمولاً در همه جلسات جزو نفرات آخری بودم که استاد به من اجازه تلاوت می‌داد. در یکی از همان نوبت‌ها به من گفتند، شما باید از امروز دیگر اختلاف قرائات بخوانید. من گفتم: ممکن است این امر به مذاق خیلی از رفقا و دوستانم که از من بهترند، خوش نیاید. این استاد فقید در جواب گفت: تو مگر برای خوشامد کسی قرآن می‌خوانی؟ از آن تاریخ به بعد با مجوز استاد، در محافلی که مستمعین، قادر به درک این موضوع بودند و بعضاً در سفرهای تبلیغی خارج از کشور این امر را انجام می‌دادم.»

 

انتهای پیام