بین تمام نقش‌های مختلف زنان در حفظ این ارزش، تربیت نسل ولایی و زنده نگه داشتن محبت اهل بیت علیهم‌السلام، به ویژه یاد و اندیشه مهدوی، نقشی بسیار موثر و غیرقابل انکار بوده است. به منظور تبیین نقش زنان در تربیت نسل مهدوی، خبرنگار ایکنا از همدان، با حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا یوسفی راستگو، متخصص حوزه مهدویت در همدان، گفت‌وگویی کرده است که مشروح آن را در زیر می‌خوانیم:
مادران به عنوان محور اصلی شکل‌گیری شخصیت منتظر امام عصر(عج)، از جایگاهی والا در اندیشه شیعی برخوردار است. این نقش در چند محور کلیدی قابل بررسی است اول آنکه بنیانگذاری عشق به امام زمان(عج) در دوران کودکی مادران هستند آنان به عنوان نخستین الگوهای عاطفی و معنوی، با انتقال محبت امام مهدی(عج) به کودکان، پایه‌های ایمان مهدوی را تقویت می‌کنند.
این کار از طریق روش‌های ساده و جذاب مانند روایت داستان‌های کوتاه درباره زندگی امام عصر(عج)، معجزات ایشان و نقش نجات‌بخششان در آینده بشریت، شرکت دادن کودکان در مراسم‌های مذهبی ومهدوی مانند دعای عهد، ندبه، یا زیارت آل یاسین و ایجاد شور معنوی مرتبط با انتظار، استفاده از نمادها مانند نگهداری تصاویر نمادین یا تلاوت ادعیه در حضور کودکان، پرچم منقش با نام حضرت وسایل آموزشی دفتر و جامدادی با نقش‌های مهدوی که همواره جلو چشم فرزندان است اثر موثری در نشستن محبت حضرت در جان فرزندان است.
دومین نقش مادران در تربیت نسل مهدوی، پرورش فضایل اخلاقی همسو با ارزش‌های مهدوی است. تربیت مهدوی تنها محدود به معرفتِ نظری نیست، بلکه پرورش اخلاق منتظرانه است. زنان با تمرکز بر عدالت‌خواهی؛ آموزش دفاع از حق و مخالفت با ظلم در رفتارهای روزمره، صبر و استقامت؛ تقویت روحیه مقاومت در برابر مشکلات با الگوگیری از دوران غیبت امام، ایثار و مسئولیت پذیری؛ تشویق کودکان به مشارکت در کارهای گروهی و خدمت به دیگران، این ارزش‌ها، فرزندان را برای جامعه آرمانی عصر ظهور آماده می‌کنند.
زن به عنوان «قلب خانواده»، مسئولیت ایجاد فضایی سرشار از معنویت را برعهده دارد. این فضا از طریق راهکارهای الگوسازی عملی پیاده می‌شود به طوری که پایبندی مادر به احکام دینی، اخلاق اسلامی و محبت به امام زمان(عج) در رفتارهای روزمره دیده شود. تسهیل ارتباط با قرآن و ادعیه و آموزش مفاهیم قرآنی مرتبط با مهدویت و تشویق به انس با دعاهای مأثوره مانند دعای فرج، حفظ امیدواری برای انتقال حس امید به آینده و تبیین فلسفه انتظار به عنوان «فعالیتی پویا»، نه منتظر نشستن منفعلانه از جمله راهکارهای یک مادر برای تربیت فرزندانی منتظر موعود است.
تربیت مهدوی تنها به معنای عبادت فردی نیست، بلکه پرورش فردی مسئولیت‌پذیر در قبال جامعه است. زنان با آموزش بینش سیاسی -اجتماعی و تحلیل وقایع جهان با نگاه مهدوی و مقابله با فرهنگ‌های ضدعدالت، تشویق به دانش افزایی و تقویت علم‌آموزی و آگاهی‌بخشی درباره نشانه‌های ظهور و وظایف منتظران و همچنین حمایت از فعالیت‌های جمعی به منظور مشارکت در برنامه‌های مهدوی (مانند جلسات فرهنگی یا خیریه‌ها) به همراه فرزندان از جمله روش‌ها است.
بر این اساس زن، با ایفای نقش «مربی مهدوی»، نه تنها سازنده نسل فرداست، بلکه جامعه را به سمت تحقق آرمان‌های عدالت گستر امام زمان(عج) پیش می‌برد. این مسئولیت، ترکیبی از عشق، آگاهی و عمل است که در پرتو آن، فرزندان به عنوان «سربازان حقیقت» در مسیر ظهور گام برمی‌دارند.
انتهای پیام