حجت‌الاسلام مسلم کامیاب، پژوهشگر مهدویت و مؤلف کتاب «زمان بیداری» درباره این کتاب گفت: اندیشه مهدویت، در قالب منجی آخرالزمان، همواره مورد توجه ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی بوده و در هر دینی با نامی مشخص، طرح شده است. در اسلام، بهويژه در مذهب امامیه، اعتقاد به امام دوازدهم، حول محور خلافت و امامت شناخته می‌شود.
وی اظهار کرد: بر اساس این دیدگاه و وجود تمایز با برخی از گروه‌ها و فرقه‌های اسلامی، این اعتقاد مورد هجوم قرار گرفته است. آنان از روی عناد با طرح سوالات و ادعاها در صدد نابودی این اعتقاد هستند. از این رو، از همان ابتدا، دانشمندان شیعی در صدد پاسخگویی بر برخی شبهات بر آمده‌اند. از جمله ابوسهل نوبختی با تالیف کتاب «الرد علی الواقفه و تنبیه الامه» به مبارزه با جریان‌های انحرافی و دفاع از مسئله امامت پرداخت. همچنین برخی از محدثان با تدارک ابوابی با رویکرد اثباتی به مقوله مهدویت واکنش نشان دادند. کلینی در الکافی، ضمن برجسته کردن وجود امام عصر(عج) به مسئله غیبت در قالب یک مجموعه روایی اشاره کرده است. محمد بن علی بن بابویه هم در کتاب «کمال الدین و تمام النعمه» به مباحث غیبت انبیا و سوالات بعدی آن، از جمله مسئله طول عمر اشاره دارد.
کامیاب ادامه داد: در دوران فعالیت متکلمان بغدادی، دانشمندان شهیری همچون شیخ مفید و شیخ طوسی هم به مباحث عقلی و کلامی مهدویت اشاره دارند و آثاری در پاسخ به شبهات مخالفان و جریان‌های انحرافی تدوین کردند و این سیر در طول تاریخ به ویژه بعد از انقلاب اسلامی به خاطر تکثر شبهات ادامه داشته است.
مؤلف کتاب «زمان بیداری» با اشاره به این اثر گفت: این اثر به درخواست یکی از مؤسسات دغدغه‌مند مهدوی، یعنی بنیاد حضرت مهدی موعود(عج) شهرستان امیدیه در زمینه شبهات و سؤالات مهدوی تدوین شد. در دفتر اول، به منظور حفظ روشمندی نوشتار تنها به سوالات و شبهاتی که رویکرد قرآن و حدیث دارند، پرداخته شد و از سایر رویکردها، مانند آسیب‌ها و جریان‌های انحرافی مهدوی پرهیز شده است.
وی افزود: در این رویکرد چند نکته لحاظ شده است: اول اینکه آثاری که در زمینه پاسخگویی به سوالات مهدوی در سابق منتشر شده‌اند، مورد بررسی قرار گرفت و در کنار آن، به سوالات پرتکراری که در برخی رسانه‌ها و شبکه‌های معاند منتشر شده است، توجه شد. پس از بررسی‌های به عمل آمده تنها سوالات تازه و یا سوالاتی که به طور مبسوط بدان‌ها پاسخ داده نشده است، در این کتاب ذکر شدند تا از تکرار مجدد جلوگیری شود. دوم اینکه برخی از منابع مهم مهدوی، برای آشنایی مخاطبان، به منظور پژوهش معرفی شد. هدف از این کار، ترمیم کم توجهی به منابع مهدوی و شناخت برخی منابع آسیب زا بوده است.
این پژوهشگر مهدویت گفت: نکته سوم اینکه برخی از سوالات، از مبانی فکری شیعه است که شرح آن، به بسیاری از شبهات پاسخ خواهد داد و به جای ذکر تک تک شبهات به آن مبنا اشاره شده؛ مانند شیوه آیات قرآن در معرفی امام عصر(عج). در بخش حدیث در ابتدای هر گفتار، برای آشنایی خواننده، اجمالی از آن موضوع بیان شد که تفصیل آن به بحث‌های بیشتری نیاز دارد.
کامیاب در پایان گفت: طبیعی است که حجم سوالات و شبهات بیش از مقداری است که در کتاب آمده که ان شاءالله در دفاتر دیگر بدان پرداخته خواهد شد.
گفتنی است، از این پژوهشگر پیش از این آثاری چون «بررسی و نقد ایده تعدد قائمیت در جریان احمد اسماعیل»، «پذیرش مدعیان دروغین مهدویت در ایران معاصر» و «حدیث پژوهی مهدویت» در زمینه مهدویت پژوهی منتشر شده است. همچنین مقالات پژوهشی و ترویجی متعددی نیز به قلم او در این زمینه در مجلات مختلف انتشار یافته است.
انتهای پیام