در تاریخ اسلام، حوادث و رویدادهایی به وقوع پیوسته است که به فراخور اهمیت و جایگاهی که در حقانیت و تثبیت اسلام دارند به آن‌ها توجه نشده است. نگاه صرفاً شکلی و یادبودی، از این وقایع بسیار مهم هم هرگز نتوانسته جایگاه واقعی و اهمیت آن را بازگو کند. از این‌رو لازم است صاحبان اندیشه و قلم اهمیت، جایگاه و کارکردهای این رخداد مهم را به مردم بیان کنند. یکی از این رویدادها مباهله است؛ برخی تاریخ‌نگاران حادثه مباهله را به اندازه غدیر مهم دانسته و آسیب‌های غفلت آن را مشابه آسیب‌های فراموشی غدیر می‌دانند. بازگویی و توجه به مباهله از این‌رو حائز اهمیت فراوانی است که این رویداد مهم نه تنها حقانیت دین اسلام و آیین محمدی(ص) را در گذشته به اثبات رسانده است، بلکه سندی از حقانیت دین اسلام برای همیشه تاریخ است. این روز در تاریخ اسلام به معنای واقعی کلمه روز اقتدار ایمانی امت اسلامی است.
بیست‌وچهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام گرفته است. در این روز که روز نزول آیه «تطهیر» نیز است، خداوند بر ارزش‌ها و فضیلت‌های اهل بیت(ع) و جایگاه راستین آنان در درک و شناخت اسلام راستین مهر تأییدی دیگر زد. روایات فراوانی در منابع معروف و دست اول اهل سنت و منابع اهل بیت(ع) آمده است، که با صراحت می‌گوید: آیه مباهله درباره حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نازل شده است. رویداد مباهله از رویدادهای صدر اسلام است. هنگامی که پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت(ع) در یک سو و مسیحیان نجران در دیگر سو آماده مباهله یا نفرین طرف دروغگو شدند.
مسیحیان نجران که به مدینه آمده بودند تا در مورد درستی دعوت پیامبر(ص) پژوهش کنند با او به محاجه (دلیل آوردن) پرداخته، سرانجام بحث‌شان به جایی کشید که حضرت محمد(ص) خواست تا با آن‌ها مباهله کند. هر یک از دو طرف با افراد خود به محل مباهله رفتند. مسیحیان وقتی دیدند که پیامبر اکرم(ص) با عزیزترین کسانش یعنی «حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)» می‌خواهد آن‌ها را به چالش بکشد مطمئن شدند که حضرت محمد(ص) اگر به خود مطمئن نبود، جان خانواده‌اش را به خطر نمی‌انداخت. پس از مباهله کناره گرفتند.
از ام سلمه نقل کرده‌اند که در همان روز رسول خدا(ص) همان چهار نفر همراهان خود را در زیر عبای موئی و مشکین‌رنگ خود گردآورد و این آیه را تلاوت کرد: «إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً» این رویداد از سوی مسلمانان به‌عنوان یکی از برجستگی‌های اهل بیت(ع) محسوب شده و به‌عنوان دلیلی برای اثبات این امر که اصحاب کساء (حضرت محمد(ص)، امیرالمؤمنین علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)) هستند، استفاده می‌شود.