امید مجد، مترجم منظوم قرآن در گفت‌وگو با
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره ترجمه‌های قرآن گفت: متأسفانه اغلب ترجمه‌هایی که از قرآن انجام شده، تفاوت چندانی در آنها مشاهده نمی‌شود و می‌توان گفت؛ همه آنها مثل هم بوده و اساس و بن‌مایه یکسانی دارند.
وی افزود: قرآن هفت بطن دارد و ترجمه همان بطن اول است. لغات یک زبان نیز معلوم است؛ از این رو ترجمه‌هایی که انجام می‌شود، اغلب یکسان هستند و اغلب آنها برای فهم مخاطب عادی است و ترجمه خاصی در میان این ترجمه‌ها دیده نمی‌شود.
این مترجم قرآن در ادامه عنوان کرد: ترجمه مرحوم الهی قمشه‌ای حدود 60 سال انجام شده بود و تاکنون نیز مورد استقبال بود، اما به یک باره عنوان شد که اغلاط بسیاری دارد و یا ترجمه‌های دیگری که طی دهه اخیر انجام شده‌اند، تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و تغییری در سبک ترجمه و یا برای گروه خاصی انجام نشده است.
مجد در ادامه ضرورت نقد علمی ترجمه‌های قرآن را مورد اشاره قرار داد و بیان کرد: برای نقد علمی ابزار نقد باید فراهم باشد، که به نظرم این ابزار در کشورمان فراهم نیست. ابزار نقد آزادی اندیشه است و اینکه اجازه دهند هر فردی سخنان خود را ارائه دهد. تفکری که دارای پیش فرض باشد، نقد علمی محسوب نمی‌شود.
وی تصریح کرد: پیشرفت وقتی حاصل می‌شود که دایره تفکر وسیع‌تر شود یا منابع جدیدتری کشف شود، در حالی که منابع برای ترجمه در کشورمان محدود است و اغلب گرد خودمان می‌چرخیم؛ از این رو وقتی منابع متعدد نباشد و همه از یک منبع استفاده کنند، پس هیچ اتفاقی در ترجمه نخواهد افتاد.
مترجم منظوم قرآن یادآور شد: نقد علمی باید به گونه‌ای باشد که اشتباهات را اصلاح کرده و نواقص تکمیل شود. اگر ارتفاع منابع و فکر محدود شود، نقد به درستی انجام نخواهد شد و نقد علمی نیز انجام نمی‌شود. از این رو با این اوصاف، به نظرم نقد ترجمه‌های قرآن به حد کافی انجام شده است و مترجمان باید به این نقدها عمل کنند.