وی افزود: در یک سال گذشته کشورمان درگیر بیماری کرونا بود اما در چنین وضعیتی هم توانستیم 364 جشنواره و رویداد هنری برگزار کنیم. این میزان اتفاق در سال 98 نشان از پویایی هنر در کشورمان دارد. در جشنواره‌های فجر دیدید چه تعداد جوان صاحب ذوق فعالیت دارند، ولی سوال اینجاست این سرمایه بیکران سرچشمه‌اش از کجا نشئت می‌گیرد؟
حسینی ادامه داد: قبل از انقلاب خانواده‌ها با ورود فرزندانشان به عالم هنر موافق نبودند، چون آن را مغایر با اسلام می‌دیدند، اما پس از انقلاب اسلامی این دیدگاه تغییر کرد. با این توضیح خانواده‌ها از ورود فرزندانشان به هنر حمایت کردند.
وی تولیدات هنری را در دهه 40 و 50 به سه دسته تقسیم کرد: ابتدا کارهای که وجه مصرفی و تجاری داشتند. دوم کارهای روشنفکرانه و شکل سوم آثاری که به صورت بسیار محدود به معنا توجه داشتند. بعد از پیروزی انقلاب به مدد اندیشه‌های امام راحل توجه به معنا شکل گسترده‌ای به خود گرفت به‌نحوی‌که طلبه‌های حوزه‌های علمیه در مساجد شروع به اجرای تئاتر کردند.
حسینی با تاکید بر اینکه توجه انقلاب به هنر صرفاً متکی بر سنت‌گرایی نیست تاکید کرد: وقتی از توجه هنر به مبانی دینی و اسلامی صحبت می‌کنیم منظورمان متوقف ماندن در سنت صرف نیست. برای مثال در عرصه خوشنویسی هنرمندان این عرصه تنها سعی نمی‌کنند میرعماد یا نی‌ریزی شوند، بلکه تلاش دارند با بهره‌گیری از سنت در قالب امروزی به اساتیدی چون کی‌خسرو خروش تبدیل شوند. در همین راستا اگر چهار دوره اوج برای خوشنویسی در نظر بگیریم مطمئن باشید یکی از آنها به پس از انقلاب اسلامی مربوط می‌شود. پیشرفت هنر در 40 سال گذشته به اندازه‌ای بوده که در یک جامعه به طور عادی صد سال زمان نیاز بود تا این پیشرفت‌ها حاصل آید.
حسینی با تاکید بر اینکه باید نظرات امام (ره) را در حوزه هنر گردآوری کنیم تاکید کرد: بیاید بررسی کنید دیدگاه‌های امام چه تفاوت‌های با دیگر فقها داشته تا بتوانیم نظرات ایشان را در کنار بیانات مقام معظم رهبری در هنر استمرار بخشید.
وی در پایان تصریح کرد: هنر در کشورمان تبدیل به سرمایه و ثروتی شده است برای همین قادریم از هنر بهره برده تا تاثیرگذاری خود و انقلابمان را در جهان بیشتر کنیم به شرطی که به هنر به دید یک فرصت نگاه کنیم.
انتهای پیام