به گزارش ایکنا، در مرکز شهر سارایوو، پایتخت کشور بوسنی و هرزگوین مسجد غازی خسروبیگ(غازی منسوب به غزوه به معنی جنگجو) چشم‌های هر گردشگری را به خود خیره می‌کند. مسجدی که نماد رونق و توسعه سارایوو در قرن شانزدهم میلادی بوده و از اهمیت تاریخی بالایی برای این شهر برخوردار است.
این مسجد زیبا شاهکاری از معماری «علی تبریزی» است که هنر ایرانی را قرن‌ها پیش به سارایوو هدیه کرده است.
طراحی مسجد معمار علی تبریزی به حمله سلطان سلیم عثمانی در جنگ چالدران به ایران و تصرف موقت شهر تبریز باز می‌گردد. سلطان عثمانی که مبهوت هنر ایرانی شده بود تصمیم گرفت صنعتگران و هنرمندان تبریز را به اسارات ببرد و در میان این اُسرا، معمار علی تا آنجا می‌درخشد که به درجه سرمعمار بزرگ عثمانی می‌رسد. او را به اسامی عجم علی، عجم علیسی و به‌ویژه معمارباشی نیز می‌شناختند اما شهرت اصلی او «اسیر علی تبریزی» بود.
اسیر علی تبریزی نه تنها در خلق شاهکارهای معماری اسلامی نقش بسزا و انکارنشدنی داشت بلکه او استاد معمار سینان، معمار بزرگ عثمانی بود و چنان سبک آن دو به یکدیگر نزدیک بود که محققین در تفکیک آثار آن دو دچار تشکیک شده و چه بسا آثار اسیر علی را در زمره آثار معمار سینان نام می‌برند.
آثار بسیاری از استاد اسیر علی تبریزی از ترکیه تا بوسنی پابرجاست که هر کدام از شاهکارهای معماری اسلامی به حساب می‌آیند و نام این استاد ایرانی را به یدک می‌کشند؛ آثاری که او با زیرکی خاصی ردپای اعتقادات و هنر ایرانی شیعی را به واسطه مُهر و اسامی اهل بیت(ع) در یکایک آنها بر جای گذاشته است. او در سال ۱۵۳۹ میلادی پس از ۲۱ سال دوری از وطن در استانبول درگذشت و در کنار مسجد و خانقاه خود در این شهر مدفون شد.
مسجد غازی خسرو بیگ سارایوو که نماد توسعه این شهر در قرن شانزدهم میلادی محسوب می‌شود؛ شاهکاری هنری از اسیر علی تبریزی است. به واقع او نه معماری اسیر بلکه سفیر تمدن و افتخار هنر ایرانی در سراسر منطقه بالکان است.
مریم رضاییان