به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله شیخ عیسی قاسم در بیانات خود در خصوص احکام الهی که در پایگاه فرهنگی و رسانه‌ای المقاوم، انتشار یافته است، تصریح کرد: هرکه می‌خواهد این جرئت و جسارت را به خود بدهد که به حکمی از احکام الهی جسارتی کند، اگر می‌تواند نخست حداقل یک دانه شن را خلق کند و به این جهان بیفزاید یا ذره‌ای به ذرات این جهان اضافه کند یا جمادی را حیات بخشد و مدار حرکت خورشید یا هر ستاره‌ای را تغییر دهد، یا اینکه از برطرف کردن حاجت‌های دنیوی خود که حسب قوانین تکوینی الهی مورد نیاز او هستند، مانند خوردن و آشامیدن، تنفس، استحمام و حفاظت در برابر سرما و گرمای کشنده و هرگونه نیازی از این دست سرباز زند!
وی همچنین تصریح کرد: فقه (علم تشریع/شریعت) دنباله علم تکوین است. کسی که علم تکوین را نداشته باشد، فاقد علم تشریع نیز هست و عالِم به تکوین با جهل وارد تشریع نمی‌شود.
وی افزود: ای انسان! خدایت را بشناس، خودت را بشناس، در حکم کردن منصف باش، اگر چنین شد چاره‌ای جز خضوع در برابر خواست و اراده خداوند عظیم و جبار و در نتیجه در برابر شریعت و فقه الهی نیست، همان‌طور که در برابر قوانین تکوینی در هر حال خاضعیم.
شیخ عیسی قاسم با بیان اینکه انسان موضوع علم تشریع الهی و بشری است و بدون شناخت کامل موضوع شریعت حاصل نمی‌شود، تأکید کرد: شناخت و آگاهی کامل با تمام ظرایفش، هر آنچه مرتبط به آن است و بر روی فکر و روان آن تأثیر دارد. آنچه شایسته هدف زندگی انسان باشد و آنچه مفسده یا مصلحت آن است و اینکه این فساد و مصلحت تا چه حد غلبه دارند که مستلزم حرام شمرده شدن و یا واجب بودن گردند و یا بیشتر به کدام سو میل می‌کنند و تا چه حدی که باعث استحباب یا مکروه شمرده شدن می‌شوند.
وی سپس بیان کرد که آیا انسان می‌تواند به همه این‌ها آگاهی داشته باشد یا خالق عظیمی وجود دارد که همه این‌ها را برای انسان و کل هستی در همه لحظه‌های حیات تدبیر کرده است؟
او سپس با بیان احکامی الهی از قرآن در تحریم خمر و میسر مانند آیات شریفۀ «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا ۗ وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ» (البقرة / ٢١٩)، «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»(المائدة / ٩٠) و «إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ»(المائدة / ٩١) تصریح کرد که همان‌طور که در آیات کریمه ذکر شده، این عمل گناهی بزرگ و عملی زشت از اعمال شیطان است که باعث حصول دشمنی و کینه بین شما می‌شود و از یاد خدا کردن باز می‌دارد، این‌ها باعث حرام شدن آن شده است، هرچند که آن‌چنان که آیه شریفه گفته فوایدی هم برای مردم داشته باشد. پس این‌گونه نیست که هر حرامی خالی از فایده باشد، اما ضررش بر فایده‌اش غلبه دارد و هر چیز واجبی هم کاملاً خالی از ضرر نیست.
انتهای پیام