وی تصریح کرد: هر کسی توانایی پیگیری این موضوع را نداشت چراکه باید انقلاب اسلامی و باورهای ۱۵۰ ساله مردم ایران را با تمام وجود درک کرده باشد و فاصله وضع موجود را تا مورد انتظار ببیند که دکتر افروغ این ویژگی را داشتند.
امامی با بیان اینکه مرحوم افروغ با نظم اداری کشور و بروکراسی تمرکز مشکل داشت، اظهار کرد: ایشان بر همین اساس فاصله بین اکنون و آرمان را فریاد و تحلیل کرد بدون اینکه حوایج نفسانی داشته باشند.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور ادامه داد: نقد درون گفتمانی مستلزم گفت‌وگو و در نظر گرفتن تمام سلایق سیاسی و ادراکات متنوع است و تبعا رهآورد مسیر علمی بود که مرحوم افروغ دنبال می‌کرد.
وی اظهار کرد: هر سیاست‌مدار و دانشمندی مخصوصاً کسانی که وابستگی به فرصت‌های دنیوی داشته باشند، نمی‌توانند از نقد درون گفتمانی دم بزنند. بسیاری برای یک اندیشمند روشنفکر غارنشین شدند و درب‌های جامعه را به روی خود بستند.
امامی با بیان اینکه باید حضوری زیست جامعه را درک کرد، گفت: مرحوم افروغ با جان خود این موضوع را درک کرد چراکه برای حرکت فرهنگ آرمانی باید فرهنگ عمومی، رسمی(در چارچوب فرمالیسم سیاسی) و نخبگانی را کمتر کرد و زبان بین افراد را تغییر داد؛ فرهنگ عمومی به معنی پرداختن به زندگی مردم است.
وی با تصریح اینکه مرگ دستور کار زندگی است و استاد افروغ همیشه می‌فرمود کسی که با امام علی(ع) آشنا باشد از مرگ نمی‌ترسد، گفت: خیلی از زندگی لذت نمی‌بریم و شاید به دلیل این باشد که مرگ را درک نکردیم.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور تصریح کرد: وقتی واکنش‌های طبیعی مردم را به مرگ یافت کردید، زندگی جامعه را درک خواهید کرد و نمود این موضوع را می‌توان در حجله‌های خانواده شهدا بر سر مزار پاک مطهر شهدا در گلزار ها دید بنابراین یکی از پیام‌های با برکت استاد افروغ دریافت کردن و درک پیام مرگ بود.
امامی با طرح این پرسش که چرا نمی‌توان در خصوص مرگ با مردم صحبت کرد؟ گفت: خود مرگ نشاط به دنبال دارد و در کلام و اثر حافظ شیرازی شاعر بزرگ پارسی این موضوع هویدا است.
انتهای پیام