وی با بیان اینکه فلاسفه اسلامی تأکید دارند که عقل به عنوان قوه شناخت حجیت دارد ولی ناتوانی زیادی هم دارد، تصریح کرد: آیات قرآن کریم بر منبع شهود و شناخت قلبی هم تأکید فراوانی دارد و لحن آیات به گونه‌ای است که شهود، منبع شناخت مستقل است و از این مسئله هم در فلسفه اسلامی از جمله برهان فطرت بهره گرفته شده که متفاوت از فلسفه یونانی و غرب است.
اکبریان با اشاره به تأثیر آیات قرآن در روش فلسفه، اظهار کرد: مبنای مباحث فلسفی استدلال عقلی است و اگر از قوه شناخت حسی و قلب و دل سخن به میان می‌آید، به عنوان مقدمه عقلی است؛ فلاسفه اسلامی در این بحث از آیات قرآن کمک گرفته و استدلال و براهین عقلی می‌آورند.
استاد دانشگاه معارف اسلامی با بیان اینکه تأثیر قرآن در روش عقلی به سه صورت است، اضافه کرد: صورت اول دعوت مستقیم و توصیه به استفاده از عقل، صورت دوم بهره‌گیری از براهین عقلی و صورت سوم هم نکوهش کسانی است که از عقل استفاده نمی‌کنند.
وی با بیان اینکه در بحث هدف هم، هدف می‌تواند خود فلسفه و یا مسائل مرتبط با فلسفه باشد، اضافه کرد: در اینجا هم تأثیر قرآن بر اندیشه فلاسفه اسلامی کاملاً روشن است؛ موضوع فلسفه شناخت حقیقت است و گفته‌اند حقیقت اعلا، خداوند است و هدف فلسفه شناخت خداست و یکی از اهداف مهم آیات قرآن هم شناساندن خداوند و تحکیم توحید است.
وی با اشاره به بحث علیت، افز ود: فلاسفه اسلامی از علیت طبیعی فراتر رفته و علیت حقیقی را مطرح می‌کنند و آن را به علیت حقیقی هستی‌بخش و علیت استعدادی و معده و ... تقسیم می‌کنند لذا در این بحث هم تأثیر آیات قرآن بر فلسفه قابل بحث است.
انتهای پیام