حجت‌الاسلام والمسلمین اکبر روستایی، از کارشناسان دینی در برنامه شب‌های آسمانی که به مناسبت ایام سوگواری سالار شهیدان شب‌ها از شبکه قرآن و معارف سیما بر روی آنتن می‌رود و به پاسخ به شبهات مطرح درباره مسائل مربوط به کربلا می‌پردازد، اظهار کرد: در کتاب الصواعق المحرقة که کتاب ابن حجر هیثمی یکی از علمای شافعی است آمده که غزالی و غیرغزالی گفته‌اند که حرام است که سخنران و غیرسخنران مقتل امام حسن و امام حسین(ع) را بیان کنند زیرا این باعث می‌شود تا مردم نسبت به صحابه کینه به دل بگیرند. این حرف به این معناست که نام یزید را نبرید البته به طور مستقیم نام یزید را نیاورده اما منظورسخنش یزید است.
این کارشناس دینی ادامه داد: باید از افرادی که می‌گویند نباید به یزید لعن گفت پرسید که آیا دین ما نبوی است یا اموی زیرا ما در منابع اهل سنت و شیعه از پیغمبر(ص) داریم که فرمودند حسن و حسین(ع) سیدان اهل بهشت هستند.اما مسلما اگر دین افراد اموی باشد یزید نیز بزرگ این دین است و این افراد برای این که حکومت‌های خودشان در خطر نیفتد باید از لعن یزید و یزیدیان بهراسند.
حجت‌الاسلام والمسلمین اکبری تصریح کرد: کسی باید ولی بر مسلمانان باشد که از خدا و پیغمبر(ص) اطاعت کند، اما نگاه وهابیت به ولی جامعه این نیست که باید ولی تقوا داشته باشد بلکه می‌گویند همین که مسلمان باشد کافی است، در حالی که در قرآن 29 مورد وجود دارد که خداوند تأکید می‌کند که «اطیعوالله و اطیعوالرسول» و این تأکید برای آحاد جامعه است. حالا باید این سؤال را پرسید که مگر می‌شود کسی مسلمان باشد اما از خدا و پیغمبرش اطاعت نکند؟ سؤال دیگردر‌رابطه با مردمی است که دچار چنین حاکمی می‌شوند، آیا می‌شود هم از حاکمی اطاعت کرد که خداوند را اطاعت نمی‌کند و هم از خداوند؟ در چنین حالتی بین اطاعت خدا و اطاعت از ولی تناقض ایجاد می‌شود.
وی تأکید کرد: در کتاب‌های اهل سنت درباره یزید و چگونه به خلافت رسیدنش مطالب زیادی آورده شده است. از جمله در کتاب «البیان و التبیین» آمده که یزید به خلافت رسید، یزیدی که بسیار شراب می‌خورد و یزیدی که میمون باز بود.
این کارشناس دینی در پاسخ به این شبهه که معاندان مطرح می‌کنند که عاشورا مربوط به حسین بن علی نیست گفت: در کتاب تفسیرالمنار که کتاب یک کارشناس وهابیت به نام السید محمد رشید رضا است در جلد شش، صفحه 367 بحثی درباره خروج بر امامان ظلم و ستم آمده و بعد آورده که از این باب است خروج حسین بن علی(ع) نوه پیامبر بر امام ظلم و ستمی که ولایت مسلمانان را با مکر و غلبه به دست آورده بود و بعد هم می‌گوید که خداوند خار و ذلیل کند او را و کسانی که او را یاری دادند.
حجت‌الاسلام والمسلمین روستایی بیان کرد: طبق روایات اهل سنت پیامبر(ص) نیز درسوگ حسین بن علی(ع) عزاداری کرده است، از جمله در کتاب فضائل الصحابه ابی عبدالله احمد بن محمد بن حنبل در جلد اول صفحه 977 از ابن عباس صحابه پیامبر(ص) نقل شده که نیمی از روزعاشورا گذشته بود که پیامبر(ص) را در خواب دیدم که تمام وجودش خاک آلود بود و شیشه‌ای به همراه داشت و در آن شیشه خون بود، خونی که تکان می‌خورد و تازه بود. پرسیدم یا رسول الله(ص) این چیست؟ فرمودند خون حسین و یارانش است. در پاورقی همین صفحه آمده که اسناده صحیح یعنی این سند صحیح است.
این پژوهشگر دینی افزود: نمونه‌های زیادی هم در رابطه با عزاداری و روضه خوانی علمای اهل سنت داریم به طوری که در کتاب التبصره مربوط به ابن جوزی از علمای بزرگ حنبلی مذهب روضه بسیار عجیبی بر امام می‌خواند که طولانی است و در جایی از این روضه آورده که آب از بین انگشتان جد امام حسین(ع) جوشش می‌کرد، اما یک قطره به حضرت حسین(ع) ندادند. در پایان روضه یک شعر می‌خواند با این معنا که من گمان نمی‌کنم که حزن شما فراموش شود و مصیبت شما تسلی یابد اگر چه روزگاران به طول بیانجامد.
حجت الاسلام والمسلمین روستایی در پایان یادآور شد: در کتاب «البدایه و النهایه» نیز روضه خوانی نوه این عالم اهل سنت که خودش نیز از علما بوده است آمده که در عزای حسین بن علی(ع) بر روی منبر رفت و در حالی که می‌گریست این شعر را خواند که وای بر کسی که شفیعش دشمنش باشد یعنی وای بر یزیدی که امامی که قرار است شفیع همه باشد در آن دنیا دشمن یزید است و بعد ادامه می دهد که حضرت زهرا در روز قیامت بیرون می‌آید در حالی که پیراهنش به خون حسین(ع) آغشته است.