مجید قاری‌زاده، کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره وضعیت سینما در دوره مدیریت شمقدری اظهار کرد: معتقدم با مین‌گذاری عملکرد مدیران کار فیلمسازان قدیمی مثل من بسیار سخت شد، البته خود وی معتقد بود که برای ریل‌گذاری آمده، اما آنچه اهالی سینما در عمل شاهد بودند، مین‌گذاری بود؛ آخرین کاری که من کردم فیلم «پسران آجری» (1385) بود که در دوره مدیریت جعفری ساخته شد، اما از آن به بعد هر کاری که برای دریافت پروانه ساخت به ارشاد بردم با مخالفت همکاران شمقدری مواجه شد.
وی افزود: این سنگ‌اندازی‌ها تنها برای من نبود، بلکه دوستان دیگری هم با این سخت‌گیری‌ها مواجه شدند، اما آنها راه‌هایی بلد بودند تا بتوانند کار کنند که در آن زمان به فکر من نرسید، بدین طریق که پروانه ویدیویی برای کار کردن گرفتند اما در ادامه آن را تبدیل به نسخه سینمایی کردند. نکته دیگر اینکه به ما می‌گفتند که برای دریافت پروانه ساخت در مقام کارگردان و تهیه‌کننده باید به عضویت مرکزی درآییم که مدیریت آن را سید ضیا هاشمی برعهده داشت. این مسئله هم به هیچ وجه مورد قبول من نبود.
عدم توجه به طرح‌های انقلابی در مدیریت شمقدری
کارگردان فیلم «پدر بزرگ» ادامه داد: برای من جالب است که جواد شمقدری در برنامه هفت می‌گفت که یک طرح هم بر مبنای انقلاب دریافت نکرده، درصورتی‌که اینگونه نیست. برای مثال من طرحی اجتماعی با نام «دوران برادری» در دست داشتم که در آن به شکلی جذاب موضوع انقلاب مورد توجه قرار گرفته بود، اما وی پس از چند روز تنها یک یادداشت کوچک به روی آن گذاشت! این تبعیض‌ها در شرایطی است که من دوران انقلاب را دیده بودم و از آن رخدادهایی چون 17 شهریورعکس می‌گرفتم.
تهیه‌کننده فیلم «جوانی» تصریح کرد: من ضعف‌های پیش روی سینما را نشئت گرفته از این می‌دانم که مدیرانش عاشق هنر هفتم نیستند و تنها نشستن پشت میز مدیریت برایشان اهمیت دارد و تا زمانی که این اصل هم در سینما موج زند مطمئن باشید سینما به جایی نخواهد رسید؛ وضعیتی که سبب شده رونق از سینمای ما گرفته شود.
تبعیض در دادن امکانات برای تولید فیلم
این تهیه‌کننده اضافه کرد: وضعیت پیش آمده در شرایطی بود که تهیه‌کنندگانی چون محسن علی‌اکبری دائما در حال تولید فیلم‌های فاخر بودند، البته مدیران جدید سینما دائما در حال بیان این مطلب هستند که از فیلمسازان دلجویی خواهد شد، اما باید دید که براستی چنین کاری انجام می‌شود یا خیر؟ هرچند با مدیریت افرادی چون ایوبی، رضاداد و جعفری جلوه می‌توان اینده‌ای روشن برای سینما متصور شوند.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا برای تلویزیون کار نمی‌کند؟ گفت: متاسفانه چون تا کنون برای تلویزیون کاری تولید نکرده‌ام آنان نیز به هیچ وجه سراغی از من نمی‌گیرند. نکته دیگر که به سیما مربوط می‌شود این است که بخش خصوصی در سینما از بین رفته است، بنابراین فرصتی برای کار کردن به درستی پیش نمی‌آید، بخش دولتی هم در دست تهیه‌کنندگانی است که برخی از آنها را من به عنوان یک فیلمساز قدیمی نمی‌شناسم!
قاری‌زاده در ادامه با اشاره به اینکه جشنواره فجر به عنوان ویترین سینمای ایران نباید تنها در پی آمار دادن باشد، گفت: از 12 بهمن قرار است که جشنواره سی‌و‌دوم آغاز به کار کند، جشنواره‌ای که تنها نباید در پی آمار دادن باشد، زیرا این رویکرد تنها به درد مدیران می‌خورد تا گزارش ارائه دهند، اما هیچ دردی را از سینما بر طرف نخواهد کرد، لذا تعداد حضور فیلم ایرانی در جشنواره دلیلی بر موفقیت آن رویداد سینمایی نیست.
وی در پایان گفت: متاسفانه فرهنگی در بین مخاطبان سینما حاکم شده که فیلم‌ها را تنها در 10 روز برگزاری جشنواره می‌بینند، درصورتی که بسیاری از آثار در جشنواره به نمایش در نمی‌آیند، اما کارهای خوبی هستند، بنابراین باید از سینما در تمامی فصول سال حمایت کرد تا در نتیجه این رویکرد جشنواره هم در سال آینده رونق بیشتری داشته باشد.