به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی «زمان فرانس»، کلمه «ماهیا(Mahya)» از واژه فارسی «ماهیانه یا ماهیه» گرفته شده است. از آن جا که ایجاد نوشتار بین مساجدی که دو مناره دارند، فقط در طول سال، در ماه مبارک رمضان انجام می گیرد، نام این آذین بندی و چراغانی کردن مساجد را در زمان امپراتوری عثمانی، ماهیا گذاشته‌اند.
در دوره عثمانی با استفاده از قراردادن مشعل‌هایی در کنار هم و اتصال آنها به دو مناره مسجد از طریق طناب، جملات یا ادعیه متناسب با ماه رمضان را در معرض دید عموم می‌گذاشتند و امروز این سنت دیرینه، با اتصال لامپ‌های الکتریکی انجام می‌گیرد.
مورخان مسلمان عنوان می‌کنند که این سنت نخستین بار در زمان سلطان احمد سوم، پادشاه عثمانی، به وجود آمد و پس از وی به صورت کاری هنری در میان شهروندان مسلمان تداوم یافت. عباراتی چون «لااله الاالله»، «رمضان خوش آمدی» و «روزه موجب سلامتی روح و جسم است» در ماه رمضان در اغلب مساجد ترکیه دیده می‌شود.
همچنین، در اغلب شهرهای ترکیه، در وقت سحر علاوه بر پخش بانگ مناجات از مساجد، سحرخوان نیز به خیابان‌ها می‌آید و برای بیدار کردن مسلمانان جهت خوردن سحری و اقامه نماز، بر طبل می‌کوبد و اشعار دینی می‌خواند.
پخت شیرینی‌های مخصوص مانند «باقلوا»، «کادایف» و «گولاچ» در منازل و خرید نان مخصوص «پیده» از نانوایی‌ها، یکی دیگر از سنت‌های مسلمانان ترکیه در ماه رمضان است. برپا کردن چادرهای افطار توسط انجمن‌های خیریه، برگزاری مسابقات قرآن کریم، برپایی نمایشگاه کتاب‌های اسلامی، نمایش آثار منسوب به پیامبر(ص) از جمله خرقه و تار موی آن حضرت در موزه استانبول از جمله مواردی هستند که همه‌ساله در ماه مبارک رمضان در ترکیه مشاهده می‌شوند.
شهروندان ترک پس از یک ماه روزه‌داری و نیایش به درگاه الهی، چند روز مانده به عید فطر، مشغول خرید می‌شوند. در عید فطر که ترک‌ها به آن «شکر بایرامی (عید شیرینی)» می‌گویند، همه لباس‌های نو به تن می‌کنند و به دیدار اعضای خانواده و دوستان و آشنایان می‌روند.
در برخی نقاط ترکیه نیز، در روز عید فطر پس از اقامه نماز عید و زیارت اهل قبور، اعضای چند خانواده برای صبحانه در منزل بزرگ خاندان جمع می‌شوند و در بسیاری از خانه‌ها در کنار پنیر، خرما، مربا و غذاهای محلی، سوپ ترکی(چوربا) نیز در سفره‌ها دیده می‌شود.