به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، «قربان وليئی» شاعر، در سومين نشست «سوره تماشا» كه به موضوع «مناجات در ادبيات عرفانی فارسی» اختصاص داشت و شب گذشته 19 شهريور در بخش جلوه‌های قرآن در ادبيات فارسی شانزدهمين نمايشگاه بين‌المللی قرآن كريم برگزار شد، با بيان اين مطلب گفت: گوهر و هستی دين، چيزی جز پرستش يا عبادت نيست و گوهر پرستش نيز نيايش است، بدين معنی كه اصولا عبادت بدون گفت‌وگو با خالق شكل نمی‌گيرد.
او با اشاره به دوطرفه بودن ذات نيايش گفت: گفته‌ای از امام علی(ع) است كه خداوند در هر عصری بندگانی دارد كه از ژرفای عقولشان با ايشان سخن می‌گويد.
اين شاعر ادامه داد: ادبيات فارسی در محدوده ادبيات نيايشی خدمت بسيار بزرگی به فارسی زبانان كرده است، چرا كه نيايش يك اتفاق كاملا شخصی است كه انسان مايل است با بهره بردن از زبان مادری خود به آن بپردازد و نمونه‌های قابل قبول در ادبيات فارسی اين راه را بر فارسی زبانان گشوده‌اند.
او افزود: شاعران پارسی‌زبان، در اين حوزه نيايش‌هايی را آفريده‌اند كه می‌توان به وضوح ردپای آموزه‌های قرآنی و كلام معصوم را در آن‌ها ديد.
وليئی هم‌چنين گفت: نظامی دقيق‌ترين و رقيق‌ترين نيايش‌های ادب فارسی را آفريده‌است كه انسان امروز نيز می‌تواند از آن‌ها در خلوت خود استفاده كند و نيايش‌های او در محتوا و صورت برگرفته از قرآن و سخنان معصومان است، او در كنار عطار و مولوی قوی‌ترين شاعران در ژانر نيايش بوده‌اند.
او در پايان سخنان خود گفت: خاصيت عمده نيايش آن است كه آدمی خدا را می‌شناسد و می‌خواهد به او نزديك شود.
هم‌چنين در اين نشست «سهيل محمودی» با اشاره به اين نكته كه قرآن خود نيايش را به ما آموخته است، گفت: در حال حاضر دو نگاه به طور جدی معارف قرآنی را تهديد می‌كنند، يكی نگاه سطحی‌نگر و زينتی به قرآن است و ديگر همان موضوع خواندن نامناسبت قرآن، به همراه موسيقی است.
در پايان اين نشست «سيد‌حسين متوليان» به خواندن يك ترانه قرآنی و يك غزل عاشورايی پرداخت.