صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۱۸۹۸۰۲۹
تاریخ انتشار : ۲۳ اسفند ۱۳۸۸ - ۱۵:۴۶

گروه انديشه و علم: انسان بايد همواره حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام بشمارد و از سوی خود حكمی را در دين خدا كم و زياد نسازد و هريك از احكام الهی را در جای خود مشاهده كند.

حجت‌الاسلام و المسلمين «تقوی»، نماينده ولی فقيه در دانشگاه شهيد باهنر كرمان در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه كرمان، با بيان اين مطلب گفت: از آنجا كه انسان تنها با بندگی خداوند به قله كمال و سعادت می‌رسد بايد دستيابی به اين هدف را سرلوحه همه تلاش خود قرار دهد، زيرا او بنده است و خدا مولايش، او مخلوق است و خدا آفريننده‌اش، او روزی‌خوار و خدا روزی‌دهنده‌اش است و برای رسيدن به اين هدف، نخست بايد احكام الهی را شناخت.
نماينده ولی فقيه در دانشگاه شهيد باهنر كرمان تصريح كرد: انسان بايد يكی از دو راه استنباط احكام الهی از قرآن و سنت معصومان(ع) كه اين شيوه خاص مجتهدان است و تقليد از كسانی كه به مرحله اجتهاد رسيده است را طی كند.
وی بيان كرد: نبايد مسايلی را كه جزو دين به شمار می‌رود بيرون از آن به حساب آورد، مثلاً حكم شرعی بانوان اين است كه خود را بپوشانند و تنها جايز است كه صورت و دست‌ها آشكار شود، اگر كسی اين ميزان پوشش را لازم نداند در احكام دين كاستی ايجاد كرده؛ چنانكه اگر كسی پوشش بيش از آن را واجب بداند نيز مرتكب اشتباه شده است.
حجت‌الاسلام نقوی يادآوری كرد: در مسايل تربيتی به ويژه در برخورد با جوانان بايد توجه كرد كه اموری بيرون از احكام دين بر آنان تحميل نشود و احكامی هم كه قطعاً جز دين هستند، مورد تساهل قرار نگيرد.
وی اظهار كرد: امام جعفر صادق(ع) می‌فرمايند: «كسی كه به حقيقت، دل مشغول ياد خدای تعالی شود، مطيع است و كسی كه از او غافل شود، عاصی است و اطاعت، نشان هدايت است و معصيت نشان گمراهی، ريشه اين دو به ياد خدا بودن و غفلت اوست پس قلب خويش را قبله زبانت قرار ده كه هيچ حركت و جنبشی نكند جز با اشارت قلب و موافقت عقل و رضای ايمان.»
وی بيان كرد: خدای تعالی به نهان و آشكار بنده‌اش و آنچه كه در سينه‌ها می گذرد آگاه است، چه رسد به كارهای آشكار بندگان، پس بايد به‌گونه ای شويم كه روح از بدن جدا شده و در عرصه محشر هستی مورد بازخواست قرار گرفته است، از هرچه كه خدا با امر و نهی و وعد و وعيدش ما را مكلف كرده غافل نشويم و خود را به غير آن مشغول نكنيم، قلب خويش را با آب اندوه و ترس شست‌وشو بدهيم و همواره ياد خدا باشيم.
حجت‌الاسلام نقوی افزود: همچنين امام صادق(ع) درباره حقيقت عبوديت می‌فرمايند: «عبوديت به معنی گذشت از چيزاهايی است كه موجب می‌شود نفس از خواست و هوايش منع شود و بر آنچه كه خوش ندارد مجبور شود و كليد آن ترك آسايش و ميل به گوشه‌گيری و عزلت است و راهی است برای اظهار نياز به درگاه خدای متعال.»
نماينده ولی فقيه در دانشگاه شهيد باهنر كرمان در پايان خاطرنشان كرد: رسول اكرم(ص) در اين باره فرموده‌اند: «خداوند را به گونه‌ای بندگی كن كه گويی او را می‌بينی و اگر او را هم نمی‌بينی، او تو را می‌بيند.»