صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۳۱۱۷۸۸
تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۴:۵۶
بهرام‌پور:

گروه فعالیت‌های قرآنی: مفسر و مترجم قرآن کریم بااشاره به اینکه قرآن کریم در تمامی امور بر پرهیز از افراط‌ و تفریط اشاره دارد گفت: بیان زشتی‌ها و اعمال ناپسند، عفت عمومی را خدشه‌دار می‌کند.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از چهارمحال و بختیاری، ابوالفضل بهرام‌پور، مفسر و مترجم قرآن کریم روز 17خردادماه در نشست تخصصی تفسیر قرآن با عنوان «قرآن از ما چه می‌خواهد؟» با اشاره به ‌حکم خداوند در خصوص درستی گفتار و چگونگی اظهارنظر گفت: قرآن کریم از مؤمنان می‌خواهد که هرگز بر اساس ظن و حدس به کاری اقدام نکرده و درباره آنچه می‌بینند و می‌شنوند به تحقیق بپردازند.

وی با اشاره به آیه 36 سوره مبارکه اسراء افزود: خداوند برای بیان و ابراز نظر درباره موضوعات مختلف بر داشتن علم به آن سفارش کرده است.

بهرام‌پور در ادامه به تفسیر برخی از آیات سوره حجرات پرداخت و تصریح کرد: برخی اظهارنظرها به تعیین شخصیت و کوچک شمردن دیگران منتهی می‌شود که اگر این گفتار درست و صحیح باشد نوعی غیبت است و اگر پایه و اساس آن غلط باشد، گناه تهمت را هم برای گوینده بر جای می‌گذارد.

نویسنده کتاب «نسیم حیات» کسب اطلاعات درست و تحقیق درباره صحت و حقیقت هر موضوعی را شرط قرآن برای اظهارنظر دانست و افزود: خداوند در آیات 17 و 18 سوره مبارکه زمر بر انتخاب و پیروی از بهترین و برترین سخنان تأکید کرده است.

بهرام‌پور بابیان اینکه قرآن کریم در تمامی امور بر پرهیز از افراط‌ و تفریط اشاره دارد، یادآور شد: بیان بیش‌ازاندازه زشتی‌ها و اعمال ناپسند، عفت عمومی را خدشه‌دار می‌کند.

وی حقیقت‌یابی و معرفت افزایی را موجب از بین بردن سوءظن‌ها و ایجاد اعتماد عمومی بیان کرد و افزود: غیبت کردن در اصل یک حرکت علمی است زیرا گوینده بر پایه اطلاعات به‌دست‌آمده به اظهارنظر می‌پردازد اما بیان و افشای این اطلاعات به دلیل آنکه بی‌اعتمادی و فتنه را به همراه دارد، جایز نیست.

این مفسر و مترجم قرآن در پاسخ به سؤالی درباره چگونگی ترک غیبت گفت: در بیشتر موارد غیبت کننده به دلیل احساس حسادت به اظهارنظر درباره دیگری می‌پردازد و اگر به گفتن حسنات و فضایل دیگران روی آورد این عادت ناپسند از وی دور می‌شود.