به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عبدالحسین حائری صبح امروز در سن 88 سالگی دار فانی را وداع گفت. وی کتاب‌شناس، فهرست‌نگار و نسخه‌پژوه ایرانی است. وی فرزند میرزا احمد حائری و نوه دختری آِیت‌الله العظمی عبدالکریم حائری یزدی بوده و عبدالهادی حائری برادر اوست.
عبدالحسین حائری در همان کودکی، قرآن و خواندن و نوشتن را در مکتب فرا گرفت. سپس نزد پدرش، مقدمات عربی و بعضی کتاب‌های لغت و دروس مدرسه‌ای را خواند. سپس سطوح عالی فقه و اصول را تا سن نوزده سالگی نزد اساتیدی چون مرتضی حائری (دایی‌اش)، محمد صدوقی و سیدمحمدرضا گلپایگانی به پایان رساند. بعد از آن نزد کسانی همچون آیات عظام محمدتقی خوانساری، صدرالدین صدر، محمد حجت و حسین طباطبایی بروجردی دروس خارج را گذراند و در سن ۲۴ سالگی به درجه اجتهاد نائل شد. وی سپس به تهران آمد.
هفده سال عضو هیئت مؤلفان لغت‌نامه دهخدا بود و بر چاپ چند جلد از آن نیز نظارت داشت. حائری بیش از نیم قرن (از سال 1331 تاکنون) در کتابخانه مجلس شورای اسلامی مشغول به خدمت بود و نزدیک به 20 سال از این دوران را عهده‌دار سمت ریاست کتابخانه مجلس بوده است.
وی صاحب نظریه «بازنویسی تاریخ علم بر اساس بازنویسی فهارس نسخ خطی» است که جایزه‌ای جهانی را نیز برای وی به ارمغان آورد.