اگر عشق را فریاد نکنی، آتشش قلبت را خواهد سوزاند. پس باید از عشق سخن گفت، آن را به تصویر کشید، آن را بلند خواند، به تصنیف و ترسیم و خط و نقش و رنگ و فکر و اندیشه و باور در آورد.
باید عشق را نشان داد؛ و نشان داد که من هم، ما هم جزو قافله‌ای هستیم که علمدارش، سال‌ها پیش رفته اما، ما همچنان به دنبالش روان هستیم. این قافله تا ابد سرباز و جان‌باز و دلباخته و جان باخته و عاشق دارد.
می‌دانید ظرفیت و توان و فکر و رفتار آدم‌ها مختلف است اما با همه این اختلاف به هزاران طریق مختلف می‌توان اظهار ارادت کرد. شهر عطر و رنگ محرم گرفته است. هر کسی به طریقی من هم به طریقی اظهار ارادات می‌کنم.
حواسمان باشد این قافله از اول جامانده داشت، ما جا نمانیم!