وی افزود: القاب امام حسن عسگری (ع) صامت، هادی، رفیق، زکی، سراج، مضی، شافی، نقی، مرضی، عسگری و کنیه آن حضرت ابو محمّد است.
حجت‌الاسلام مصطفوی تصریح کرد: امام حسن عسگری (ع) در سال 232هجری در مدینه چشم به جهان گشود و به طور کلی دوران عمر 29ساله این امام همام به سه دوره تقسیم می‌شود که دوره اول 13سال است و زندگی آن حضرت در مدینه گذشت، دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت و دوره سوم نیز نزدیک 6 سال امامت آن حضرت را شامل می‌شود.
این مدرس حوزه علمیه تاکید کرد: تعقیب و مراقبت از امام هادی (ع) و امام حسن عسگری (ع) به قدری بود که آنان را در میان لشکریان جای داده بودند و به همین دلیل این دو را «عسکریین» لقب داده‌اند.
وی افزود: امام حسن عسگری (ع) تقریبا تمام دوران امامتش را در حبس خانگی خلفای عباسی در سامرا به سر برد و مخصوصا به این دلیل که مشهور شده بود که ابومحمد صاحب فرزندی خواهد شد که به عنوان منجی آخرالزمان قیام خواهد کرد تا زمین را از عدالت پر کند این مراقب بسیار بیشتر بود.
حجت‌الاسلام مصطفوی خاطرنشان کرد: گرچه امام حسن عسگری (ع) به حکم اوضاع نامساعد و محدودیت بسیار شدیدی که حکومت عباسیان برقرار کرده بودند، موفق به گسترش دامنه دانش خود در سطح جامعه نشد، اما در عین حال، در همان فشار و خفقان شاگردانی تربیت کرد که هر کدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف اسلامی و رفع شبهات از چهره دین نقش موثری داشته‌اند.
وی با اشاره به برخی منابع در این زمینه گفت: شیخ طوسی(ره) شاگردان حضرت را متجاوز از صد نفراحصاء کرده که در میان آنها چهرههای روشن و شخصیت‌های برجسته‌ای مانند احمد اشعری قمی، عثمان بن سعید عَمْری، علی بن جعفر و محمد بن حسن صفّار را می‌توان نام برد.
حجت‌الاسلام مصطفوی تصریح کرد: آن حضرت در سال 260 هجری قمری در اثر سم به شهادت رسید و در خانه خود در سامراء در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد و امروزه حرم شریف این امام همام در کنار مرقد پاک پدر بزگوارش زیارتگاه عاشقان دلداده اهل بیت (ع) گردیده است.
گفتنی است سامراء یکی از شهرهای بزرگ استان صلاح‌الدین درعراق است که در بخش شرقی رود دجله در فاصله ۱۲۵ کیلومتری شمال بغداد واقع شده است.