حمیدرضا قلیچ‌خانی، پژوهشگر و مدرس کتابت قرآن در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه جای تالیف کتاب‌های پژوهشی در تطبیق مکاتب صفحه‌آرایی قرآن‌های خطی دوران‌های مختلف در کشور ما خالی است، عنوان کرد: در دوران پهلوی فقط دو یا سه پژوهشگر در حوزه خوشنویسی و کتابت داشتیم، ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی خصوصاً از سال 79 سیر پژوهش دانشگاهی در این حوزه ایجاد شد.
قلیچ‌خانی افزود: در 20 سال اخیر با برگزاری سمینارها و اجرای برنامه‌های متنوع در حوزه پژوهش‌های کاربردی کتابت مواجه شده‌ایم که این امر در افزایش کمی و کیفی کتاب‌های این حوزه موثر بوده است.
این پژوهشگر با بیان اینکه در سال‌های اخیر تحقیقات خوبی در حوزه کتابت قرآن انجام شده است، گفت: در عین حال بیشتر این پژوهش‌ها توصیفی و در قالب چاپ آلبوم‌های مختلف بوده و کمتر به پژوهش‌های کاربردی خصوصاً در شناسایی مکاتب خوشنویسی و کتابت عصرهای مختلف توجه شده است.
این مدرس کتابت تاکید کرد: به عنوان نمونه جای تحقیق و پژوهش در حوزه مکاتب صفحه‌آرایی مصحف‌ها در دوره‌های مختلف قاجار، صفوی و ... خالی است که لازم است مکاتب کتابت دسته‌بندی و تفاوت شیوه‌های خوشنویسی و صفحه‌آرایی در هر مکتب تبیین شود. در این راستا می‌توان به کمبود پژوهش در تطور خط نسخ فارسی و تفاوت‌های آن با نسخ ترکی و عربی اشاره کرد.
وی گفت: ارتقای پژوهش در حوزه کتابت به همکاری سازمان‌های مختلف از جمله مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی، فرهنگستان هنر، دانشگاه‌ها، انجمن خوشنویسان و کتابخانه‌ها نیاز دارد.
قلیچ‌خانی تاکید کرد: کتابت ایرانیان در خط‌های مختلف خصوصاً نستعلیق و نسخ هنرمندانه و دارای ظرافت‌های خاص قابل توجه است. ریشه خطوط خوشنویسی و کتابت جهان اسلام متعلق به ایرانیان است و قبل از اینکه در حجاز خطی وجود داشته باشد، ایرانیان صاحب خطوط مختلف از میخی به پهلوی و ... به صورت نوشتاری بود‌ه‌اند.