حجت‌الاسلام علی ناصر، معاون تهذیب حوزه علمیه استان زنجان، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) اظهار کرد: اصل سحر و جادو واقعیت داشته و افرادی از طریق آموزش می‌توانند در این زمینه مهارت لازم را پیدا کنند و می‌توان اذعان کرد اولین موجودی که مبادرت به این مساله کرد، شیطان رجیم بود که در آیه 102 از سوره مبارکه بقره به آن پرداخته شده است.
وی با اشاره به این آیه افزود: در آیه 102 از سوره مبارکه بقره می‌خوانیم: «وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ»؛ «و آنچه را كه شيطان[صفت]ها در سلطنتسليمان خوانده [و درس گرفته] بودند پيروى كردند و سليمان كفر نورزيد ليكن آن شيطان[صفت]ها به كفر گراييدند كه به مردم سحر مىآموختند و [نيز از] آنچه بر آن دو فرشته هاروت و ماروت در بابل فرو فرستاده شده بود [پيروى كردند] با اينكه آن دو [فرشته] هيچ كس را تعليم [سحر] نمىكردند مگر آنكه [قبلا به او] مىگفتند ما [وسيله] آزمايشى [براى شما] هستيم پس زنهار كافر نشوى و[لى] آنها از آن دو [فرشته] چيزهايى مىآموختند كه به وسيله آن ميان مرد و همسرش جدايى بيفكنند هر چند بدون فرمان خدا نمىتوانستند به وسيله آن به احدى زيان برسانند و [خلاصه] چيزى مىآموختند كه برايشان زيان داشت و سودى بديشان نمىرسانيد و قطعا [يهوديان] دريافته بودند كه هر كس خريدار اين [متاع] باشد در آخرت بهرهاى ندارد وه كه چه بد بود آنچه به جان خريدند اگر مىدانستند»
حجت‌الاسلام ناصر با اشاره به بیانی از علامه طباطبایی تصریح کرد: برخی از کارهای خارق‌العاده هستند که مستند به هیچ یک از اسباب طبیعی نبوده که از آن جمله می‌توان به خبر دادن از پنهان‌ها، ایجاد محبت و همچنین گشودن گره‌ها را عنوان کرد که بالعکس این امور نیز ممکن است و اصل این فعالیت‌ها بر کسی پوشیده و قابل انکار نیست هر چند در زمینه عکس آن شاهد سوء استفاده از علم هستیم که از این افعال در زمینه هوای نفس و امور شیطانی استفاده می‌شود
معاون تهذیب حوزه علمیه استان زنجان با اشاره به اینکه برخی از افراد با ادعای اینکه در زمینه سحر و جادو تبحر دارند، گفت: بسیار مشاهده شده برخی از افراد با ادعای اینکه در زمینه سحر و جادو تبحر دارند بدون اینکه فعالیت آنها سندیت علمی و و محتوایی داشته باشد، اقدام به اخاذی از مردم می‌کنند بر همین اساس با اندکی تامل می‌توان دریافت که سحر و جادو و طالع‌بینی در عصر حاضر که در مواردی با اقبال برخی از افراد روبه‌رو می‌شود چیزی جز پر کردن جیب و شیادی نیست.
وی افزود: دلیل اینکه عده‌ای در گذشته و در برابر پیامبران و اولیای الهی دست به سحر و جادو می‌زدند و حتی برای از میان برداشتن آنها از دروغ و تهمت ابایی نداشته و در مورادی نیز نقشه قتل اولیای الهی را طراحی می‌کردند، به خطر افتادن منافع مادی و موقعیت اجتماعی‌شان بود.
حجت‌الاسلام ناصر با گریزی به آیه 102 از سوره مبارکه بقره در خصوص پیام این آیه شریفه، خاطرنشان کرد: در حکومت حق و زمامداری حاکم الهی همواره برخی از مردم هستند که در برابر آن ایستادگی کرده و از هر روشی برای حفظ موقعیت خود استفاده کنند که دستاویز کردن روش سحر و جادو یکی از این شیوه‌ها است و حتی در مواردی برای اینکه ساحران کار خود را موجه جلوه دهند معجزات پیامبران عصر خود را نوعی سحر و جادو معرفی کرده و سعی در تشویش اذهان عمومی داشتند.
معاون تهذیب حوزه علمیه استان زنجان با تاکید بر اینکه طبق آیات و روایات متعدد تعلیم سحر و جادو در حد کفر است، تصریح کرد: یادگرفتن و یاد دادن سحر و جادو امر حرامی بوده هر چند برای اینکه بتوان در برابر افرادی که از آن سوء استفاده می‌کنند باید دانش آن را آموخت که این مساله نیز باید توسط افراد متقی که از این دانش استفاده نابه‌جا نمی‌کنند صورت گیرد.
وی با بیان اینکه محقق شدن سحر و جادو در راستای مشیت الهی است، خاطرنشان کرد: محقق شدن سحر و جادو در راستای مشیت الهی است، ولی برای اینکه بتوان آن را ابطال کرد خواندن دو سوره ناس و فلق، صدقه دادن و مهمتر استعانت از خدای متعال بسیار حائز اهمیت است، همچنین قرائت آیه 82 از سوره مبارکه یونس نیز سفارش شده است که می‌فرماید: «وَيُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ»؛ «و خدا با کلمات خود حق را ثابت می‌گرداند هر چند بزهکاران را خوش نیاید»