صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۵۱۰۷۱۹
تاریخ انتشار : ۰۷ تير ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۱

گروه هنر: فعالیت قرآنی: محسن امیدی، مبتکر قرآنی ضمن گلایه از کم‌توجهی مسئولان به ابداع‌های قرآنی گفت: آنچه درباره حمایت از طرح‌های قرآنی‌ می‌شنویم به نظرم شعارهایی توخالیست.

محسن امیدی، مبتکر و مولف کتاب سالنامه «رز» درباره بی‌تفاوتی مسئولان به اثر قرآنی خود به خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: برای نشر این طرح قرآنی هیچ‌یک از نهادها، ادارات فرهنگی و در بخش‌های دولتی هیچ کمک و حمایتی انجام نداده‌اند. این کم توجهی در شرایطی است که مقام معظم رهبری بارها تاکید کرده‌اند که به قرآن می‌بایست به صورت کاربردی توجه شود. 

وی افزود: این کم‌توجهی به طرح قرآنی رز با توجیهات مختلفی انجام می‌شود. در یک اداره تعویض مدیریت را بهانه قرار می‌دهند و در اداره‌ای دیگر، نبود بودجه را دلیلی این بی‌توجهی عنوان می‌کنند. این سنگ‌اندازی‌ها در شرایطی است که رسالت تمامی مدیران، حمایت از کارهای قرآنی است، البته آنها همیشه در کلام ادعای چنین حمایتی را دارند، اما در عمل به هیچ وجه چنین پشتیبانی را مشاهده نمی‌کنیم.

کم‌توجهی مدیران به ابداع‌های قرآنی

امیدی با بیان این‌که این بی‌توجهی باعث می‌شود مبتکران به سمت کارهای قرآنی نیایند، گفت: برخوردی که با من رخ داد، باعث شده که دیگر انگیزه‌ای برای کار کردن نداشته باشم، چون وقتی تمام وجودم را صرف یک کار قرآنی می‌کنم، توقع دارم، حداقل به احترام قرآن برای کارم اندکی ارزش قائل شوند. در این رابطه باید بگویم هفت طرح قرآنی دیگر نیز در دست دارم، اما به دلیل نبود بودجه قادر نیستم، آنها را اجرایی کنم. 

وی در انتها تصریح کرد: جای افسوس دارد کسی که طرح قرآنی «رز» را ابداع کرده، مدتهاست که بیکار هستم، البته کار ویزیتوری انجام می‌دهم تا بتوانم نیازمند کسی نباشم، اما از مسئولان سؤال دارم که مبتکر اثری قرآنی باید وقت و حرفه‌ای در راستای خدمت به قرآن باشد یا اینکه مشغول کارهای کاذب باشد.