به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از خبرگزاری فرانسه(AFP)، حدود 10 هزار مسلمان در جمهوری کوبا زندگی می‌کنند که کمتر از یک درصد جمعیت این جزیره واقع در آمریکای مرکزی را تشکیل می‌دهند.
در منطقه هاوانای قدیم که به مرکز شهر هاوانا؛ پایتخت کوبا، اطلاق می‌شود، می‌توان یک مناره سبز و سفید را بر بام یک ساختمان قدیمی دید. این جایی است که مسلمانان کوبا در سال‌های گذشته برای اقامه نماز جمع می‌شدند.
هاویر، مرد خندانی است که با «سلام علیکم» به بازدیدکنندگان از این ساختمان در یک عصر گرم تابستانی خوش‌آمد میگوید.
او در یک خانواده کاتولیک متولد شده اما دو سال پیش مسلمان شده است.
به گفته کارشناسان، اسلام در دهه‌های 1970 و 1980 توسط دانشجویان مسلمان کشورهایی مانند پاکستان به مردم کوبا معرفی شد.
مسجد
احمد آگولو که 17 سال پیش مسلمان شده و این مکان عبادی را که حدود 200 نفر برای نماز‌های جمعه در آن جمع می‌شوند، اداره می‌کند، میگوید: «من به صورت رسمی یک پیشوای دینی نیستم چراکه اینجا اصلاً آموزشی برای این کار وجود ندارد، اما اصول ابتدایی را می‌دانم».
اما ساخت‌و‌ساز هنوز شروع نشده است. دولت کوبا نیز اجازه ساخت این مکان عبادی را به عنوان اولین مسجد کوبا، صادر کرده است.
مسلمانان کوبا 25 سال برای داشتن یک مسجد تلاش کرده‌اند.
وی گفت: ما در کوبا آزادانه اعمال عبادی خود را انجام می‌دهیم هرچند که روزه‌داری برای مسلمانان در اینجا سخت است زیرا خرما که غذای مهمی برای روزه‌داران است، در اینجا وجود ندارد و یافتن غذای حلال نیز سخت و همه چیز وارداتی است و معمولاً از سفارتخانه‌های کشورهای اسلامی تهیه می‌شود.
وی میگوید: هنگامیکه به دوستانم گفتم که می‌خواهم مسلمان شوم، آنان را از دست دادم و تغییرات زیادی در سبک زندگی‌ام ایجاد کردم و عاداتی را که بخشی از فرهنگ کوبایی است، ترک کردم.
نیاز به آموزش زبان قرآن
گراسیا میگوید: دانشجویان کشورهای اسلامی که در دانشگاه‌های کوبا تحصیل می‌کنند، دوره‌های رایگانی برای آموزش زبان قرآن به مسلمانان کوبا برگزار می‌کنند اما در دانشگاه‌ها زبان عربی تدریس نمی‌شود.
وی می‌افزاید: مسلمانان کوبایی همچنین زبان عربی را از طریق نرم‌افزارها می‌آموزند.
لیونل دیاز، تازه‌مسلمان 73 ساله کوبایی غذا را میان مردم تقسیم می‌کند و میگوید: هیچ وقت برای انجام یک کار خوب دیر نیست.
وی افزود: تنها چیزی که در کوبا وجود ندارد، فروشگاه‌های پوشاک اسلامی است که البته به واسطه عرب‌ها تأمین می‌شود اما ما نمی‌توانیم با صدقه زندگی کنیم. ما نیاز داریم فروشگاه‌های خود و سبک پوشش خود را داشته باشیم. ما باید بتوانیم اسلام را در کوبا ارتقا دهیم.
پس از انقلاب مردم کوبا در سال 1959، این کشور رسماً یک کشور بدون دین و فعالیت‌های مذهبی در آن محدود شد اما به مرور زمان این محدودیت‌ها از بین رفت. این کشور در سال 1992 یک کشور سکولار نام گرفت و اصلاحاتی در قانون اساسی آن انجام گرفت.