صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۵۲۵۱۵۳
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۰۳ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۲

گروه هنر: استاد علی‌اصغر شعرباف، مرمت کار بناهایی چون امامزاده زید تهران و مسجد جامع ساوه، شب گذشته، دوم شهریورماه درگذشت.

به  گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، علی‌اصغر شعرباف، مرمت‌کار بناهای تاریخی و معمار کشورمان شب گذشته، دوم شهریورماه در سن 85 سالگی درگذشت. این استاد در چند سال گذشته از بیماری ریوی رنج می‌برد و در نهایت شب گذشته در بیمارستان سوم شعبان دارفانی را وداع گفت.

طبق اعلام نزدیکان این استاد، به احتمال زیاد تشییع پیکر این هنرمند فردا، 4 شهریور خواهد بود، اما زمان و مکان دقیق آن به زودی اعلام می‌شود. 

استاد علی‌اصغر شعرباف، استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری، در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در تهران متولد شد. وی از سن 10 سالگی به امر پدرش استاد محمد شعرباف به کار تزیینات معماری که حرفه خانوادگی آنها بود پرداخت. پدربزرگ او، استاد عباس پیوند، از اساتید برجسته زمان خود بوده و لقب پيوند نیز به دليل توانايی او در جابجايی پايه‌ها از زير تاق‌ها و اتصال اجزای معماری به یکديگر به وی داده شده بود. اصغر شعرباف در زمان جوانی از تجربه استادان ماهر و زبردستی چون استاد حسین لرزاده، استاد محمد معمار کاشانی و نیز پدر خویش، کاشی‌تراش‌ها و کاشی‌کار از جمله ابراهیم کاظم‌پور، تجربه‌های بسیاری کسب کرد و توانست در سنین جوانی به تنهایی انجام کارهای تزیینات معماری به ویژه ترسیمات گره‌ها و کاربندی‌ها را برعهده گیرد.

از جمله فعالیت‌های معماری وی می‌توان کارهای وی در مسجد جامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار، مدرسه سپهسالار (شهید مطهری)، امامزاده زید تهران، مسجد حضرت ابراهیم، نمایشگاه بین‌المللی تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی شریف، بازار مبل ارزی یافت‌آباد، بنای شهدای هفت‌ تیر در بهشت زهرای تهران و زیرزمین تالار کاخ گلستان را نام برد.

وی در کار مرمت بنا و به خصوص مرمت تزئینات بناهای کهن نیز تبحر داشت. از آن جمله می‌توان به مرمت عمارت بادگیر و تالار الماس و بخش‌های تزییناتی به ویژه حوضخانه از مجموعه کاخ‌های سعد‌آباد در سال ۱۳۴۰ و نیز مرمت و بازسازی سر در بنای تاریخی عالی قاپوی قزوین را نام برد.

نظرات بینندگان
ناشناس
|
|
۱۱:۰۳ - ۱۳۹۵/۰۶/۱۰
قدر زر زرگر شناسد
متاسفانه خیلی خاموش و ساکت رفت اینجور رفتن در شان ایشان نبود
وای برما