به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، در آیه ۱۵۱ از سوره مبارکه اعراف که متن دعای حضرت موسی (ع) به پیشگاه الهی است، می‌خوانیم: «قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ».
که ترجمه آیه شریفه این است: «(موسى) گفت: «پروردگارا من و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمت خود وارد کن، و تو مهربانترین مهربانانى».
در تفسیر این آیه می‌توان گفت: تقاضاى بخشش و آمرزش براى خود و برادرش نه به خاطر آن است که گناهى از آنها سرزده، بلکه: یک نوع خضوع به درگاه پروردگار و بازگشت به سوى او و ابراز تنفر از اعمال زشت بت‌پرستان است.
همچنین دعا از سوی پیامبر الهی سرمشقى است براى همگان زیرا جائى که موسى و برادرش که انحرافى پیدا نکرده بودند چنین تقاضائى از پیشگاه خدا کنند، دیگران باید حساب خود را برسند و سرمشق بگیرند و رو به درگاه پروردگار آورده، از گناهان خود تقاضاى عفو و بخشش کنند.