خداداد جلالی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه برای فیلمسازان جوان فرصت‌سازی لازم انجام نمی‌شود، اظهار کرد: برای اولین‌بار فیلمنامه‌ای در حوزه مکانیزم کوانتوم با نام «زنی با ارابه چوبی» در سینمای ایران نوشته شد. این کار نمودی از رئالیسم جادویی را به مخاطب ارائه می‌کند که نظیر آن را در سینمای کشورمان تا به امروز شاهد نبود‌ه‌ایم، حتی در کارهای فیلمسازان بزرگی چون «اصغر فرهادی» نیز این رئالیسم جادویی دیده نمی‌شود.
وی افزود: پیش‌تولید این کار در شمال آغاز شد، اما متاسفانه با وجود اینکه بخشی از دکورسازی این کار انجام شد به دلیل تامین نشدن بودجه کار به مرحله فیلم‌برداری نرسید. داستان این فیلم پیرامون دختری است که با ارابه مردم را به امام‌زاده‌ای در یکی از روستاهای شمال می‌رساند. این فیلم به‌نوعی به موضوع ایمان می‌پردازد. نوع نگاه هم اینگونه است که دختر برای شفای پسری که دوست دارد، 18 سال مسافران را با ارابه با امامزاده می‌آورد تا در نهایت شفای آن پسر را می‌گیرد، اما افسوس که با این کار همکاری لازم صورت نگرفت.
این فیلمساز در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر اینکه فیلم قبلی وی «بچه‌ای با جوراب قرمز» در جشنواره‌های خارجی به چه عنوان‌هایی دست یافته است؟ گفت: این فیلم در فستیوال‌های بسیاری حضور یافته و توانسته جوایز بسیاری را هم به خود اختصاص دهد. آخرین موفقیت این کار هم به جشنواره دهلی هند بر می‌گردد که چندی پیش برگزار شد و توانست جوایز چند بخش را به خود اختصاص دهد.