به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، کسب رزق حلال مورد تاکید دین است و آثار و برکات آن بر کسی پوشیده نیست، اما نباید دور از نظر داشت که ثروت دنیوی وسیله رسیدن به سعادت اخروی باید باشد.
در آیه 34 از سوره مبارکه توبه می‌خوانیم: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۗ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ»؛
«اى کسانى که ایمان آورده اید! بسیارى از احبار (یهود) و راهبان (نصرانى)، اموال مردم را بباطل (و ناروا) مى خورند، و (آنان را) از راه خدا باز مى دارند. و کسانى که طلا و نقره را گنجینه (و ذخیره و پنهان) مى سازند، و در راه خدا انفاق نمى کنند، به مجازات دردناکى بشارت ده».
در تفسیر این آیه می‌توان گفت: قرآن به تناسب بحث دنیاپرستى پیشوایان یهود و نصارى، به ذکر یک قانون کلى در مورد ثروت اندوزان پرداخته، مى‌گوید: کسانى که طلا و نقره را جمع‌آورى و پنهان مى‌کنند و در راه خدا انفاق نمى‌نمایند، آنها را به عذاب دردناکى بشارت ده ! (وَ الَّذینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا یُنْفِقُونَها فی سَبیلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذاب أَلیم).
یَکْنِزُونَ از ماده کَنْز (بر وزن گنج) و به معنى گنج است که در اصل به معنى جمع و جور کردن اجزاء چیزى گفته مى‌شود. از این رو شتر پر گوشت را کِنازة اللَّحم مى‌نامند. سپس به جمع‌آورى، نگهدارى و پنهان کردن اموال و یا اشیاء گران قیمت اطلاق گردیده است. بنابراین، در مفهوم آن جمع‌آورى، نگاهدارى و گاهى پنهان کردن نیز افتاده است.
با کسب رزق حلال و اهتمام بر دستگیری از نیازمندان و انفاق است که می‌توان به سعادت واقعی رسید و از فرصتی که خدای متعال در اختیارمان قرار داده است نهایت استفاده را داشته باشیم.