به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، ذات اقدس الهی توبه را راهی برای بازگشت بندگان نادم به مسیر سعادت قرار داده است تا راه بازگشت به سوی کمال باز باشد.
باید توجه داشت توبه اظهار ندامت قلبی و عدم تکرار گناه است تا بتوان مورد قبول واقع شده و فرد تواب را در مسیر کمال قرار دهد.
طبق نص صریح قرآن، خدای متعال تنها مرجع پذیرش توبه است و اظهار ندامت در هرجا به جز محضر الهی مورد قبول نیست.
در آیه ۱۰۴ از سوره مبارکه توبه می‌خوانیم: «ألَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ»؛ « آيا ندانسته اند كه تنها خداست كه از بندگانش توبه را مى پذيرد و صدقات را مى گيرد و خداست كه خود توبه پذير مهربان است».
با توجه به این آیه شریفه می‌توان گفت:
هیچ کس جز خدا حتی پیامبران نیز ﺣﻖّ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺗﺎ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﻛﺸﻴﺶﻫﺎ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻛﻠﻴﺴﺎ. ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎم، ﺧﺎﺹّ ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﻫﻮ ﻳﻘﺒﻞ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺯﻛﺎﺕ، ﻟﺎﺯﻣﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺍﺳﺖ. ﻳﻘﺒﻞ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ... ﻭﻳﺄﺧﺬﺍﻟﺼﺪﻗﺎﺕ
ﺍﻧﻘﻠﺎﺏ ﺩﺭﻭﻧﻰ، ﻣﻘﺪّم ﺑﺮ ﻛﻤک ﻫﺎﻯ ﻣﺎﺩّﻯ ﺍﺳﺖ. ﻳﻘﺒﻞ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ...ﻳﺄﺧﺬﺍﻟﺼﺪﻗﺎﺕ
ﺗﻮﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻭ ﻋﻤﻞ ﻟﺎﺯم ﺍﺳﺖ. ﻳﻘﺒﻞ ﺍﻟﺘﻮﺑﻪ، ﻳﺄﺧﺬ ﺍﻟﺼﺪﻗﺎﺕ.