وی ادامه داد: «چهار فصل» به لحاظ فرم درختی را تداعی می‌کند و در شاخسار آن به شکل گردشی می‌توان چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان را مشاهده کرد که بر روی تنه‌ای ریشه‌دار بر روی هم قرار گرفته‌اند؛ در اصل تنه این درخت را اسماء الهی تشکیل داده‌اند که با استفاده از مرکب رنگی در امتداد فرم تنه درخت بر روی هم سوار شده و سیاه‌مشق شده‌اند.
رحیمی تصریح کرد: هر یک از بخش‌های شاخسار این درخت که با استفاده ار مرکب رنگی مناسب آن و با استفاده از خط شکسته نستعلیق سیاه‌مشق شده‌اند را یکی از چهار سوره قرآن که معروف به چهار قل هستند به خود اختصاص می‌دهند.
وی در ادامه گفت: به طور مثال در شاخ های سبز درخت که تداعیگر فصل بهار هستند سوره مبارکه«توحید» خوشنویسی شده است و در شاخسار تداعیگر فصل تابستان سوره مبارکه «الناس» را شاهد هستید.
رحیمی در پایان افزود: در شاخ‌های زرد و قرمز
نماد پاییز نیز سوره مبارکه «کافرون» سیاه‌مشق شده‌اند و بالاخره در شاخه‌های
زمستانی درخت نیز سوره مبارکه «فلق» قابل مشاهده است.
امیر سجاد دبیریان