به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: امام علی (ع) در بخشی از نامه 31 کتاب شریف نهج البلاغه در مورد موضوع مهم حقوق دوستان بر گردن مسلمانان به فرزند خود امام حسن (ع) می فرماید: اگر دوستت پيوند از تو گسست ، پيوستن او را بر خود هموار ساز و چون از تو روی برگرداند، تو مهربانی پيوند کن و چون بخل ورزيد ، تو دست بخشش بگشاى و چون دورى گزيد ، تو نزديك شو و چون درشتى نمود ، تو نرمى پيش آر و چون مرتكب خطايى شد ، عذرش را بپذير ، آنسان ، كه گويى تو بنده او هستى و او ولى نعمت تو . ولى مباد كه اينها نه به جاى خود كنى يا با نااهلان نيكى كنى. دشمن دوست را دوست خود مشمار كه سبب دشمنى تو با دوست گردد .
امام علی(ع) که در این نامه درس های اخلاقی فراوانی را به جامعه می دهد در ادامه می افزاید:وقتى كه برادرت را اندرز مى دهى چه نيك و چه ناهنجار ، سخن از سر اخلاص بگوى و خشم خود اندك اندك فرو خور كه من به شيرينى آن شربتى ننوشيده ام و پايانى گواراتر از آن نديده ام . با آنكه با تو درشتى كند ، نرمى نماى تا او نيز با تو نرمى كند .
امام ادامه می دهد: به دشمن خود احسان كن كه آن شيرينترين پيروزى است. اگر از دوست خود گسستن خواهى ، جايى براى آشتى بگذار كه اگر روزى بازگشتن خواهد ، تواند . اگر كسى درباره تو گمان نيك برد ، تو نيز با كارهاى نيك خود گمانش را به حقيقت پيوند . به اعتمادى كه ميان شماست ، حق دوستت را ضايع مكن ، زيرا كسى كه حق او را ضايع كنى ، ديگر دوست تو نخواهد بود . با كسانت چنان كن كه بى بهره ترين مردم از تو نباشند .
همچنین امام در ادامه با کلام صریح در مورد دوستی با دیگران می فرماید:با كسى كه از تو دورى مى جويد ، دوستى مكن و نبايد دوست تو در گسستن پيوند دوستى ، دليلى استوارتر از تو در پيوند دوستى داشته باشد . و نبايد انگيزه اش در بدى كردن به تو از نيكى كردن به تو بيشتر باشد . ستم آنكه بر تو ستم روا مى دارد در چشمت بزرگ نيايد ، زيرا در زيان تو و سود خود مى كوشد . پاداش كسى كه تو را شادمان مى سازد ، بدى كردن به او نيست.