صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۶۰۳۹۲۹
تاریخ انتشار : ۰۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۶

گروه بین‌الملل: مسلمانان فیلیپین در شهر «مانیل» ماه رمضان را در میان تنش‌ها و تهدیدهای تروریستی در منطقه مسلمان‌نشین و خودمختار «میندانائو» برگزار می‌کنند.


به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری «Rappler»، بیش از 5 میلیون مسلمان فیلیپینی، روزه‌داری در ماه رمضان را از دیروز، 6 خرداد ماه، آغاز کردند.
بمب‌گذاری‌های اخیر در شهر مانیل و درگیری میان نیروهای داعش و سربازان دولتی در شهر ماراوی مسلمانان مینداناتو را از روزه‌داری در ماه رمضان باز نداشته است.
جشن پس از روزه: «باکاس» یا ماهی تن دودی پرفروش‌ترین در ماه رمضان است. مسلمانان فیلیپین در طول ماه مبارک هر سحر و افطار ضیافتی برپا می‌کنند.
لذت رمضان: در روزهای عادی مردم فیلیپین فقط تخم‌ مرغ یا ماهی ساردین استفاده می‌کنند اما در ماه رمضان، گوشت، مرغ و باکاس در سفره‌های آنان یافت می‌شود؛ این را دخترانی می‌گویند که منتظر وقت نماز هستند.
عبادت: خواندن قرآن کاری است که در ماه رمضان در فیلیپین مسلمانان به انجام آن تشویق می‌شوند.
نماز بیشتر: در ماه رمضان بعد از افطار، مسلمانان فیلیپین علاوه بر نماز‌های روزانه نماز تراویح نیز می‌خوانند.
زندگی روتین: مسلمانان با اینکه در طول روز نمی‌خورند یا نمی‌آشامند، مانند دیگر ایام سال به سر کار می‌روند و وظایف خود را انجام می‌دهند.
روز کم فروش: کسب‌ و کار مانند ماه‌های گذشته و یا حتی روزهای قبل از ماه رمضان نیست، مغازه‌دارها از کاهش 60 درصدی فروش خود شکایت دارند. دلیل آن فقط بمبگذاری‌ها نیست بلکه سیاست رئیس‌جمهور برای مقابله با قاچاق مزید بر علت شده است. آن‌ها اعتراف می‌کنند که بسیاری از مشتریان پولدار آن‌ها به خاطر دست داشتن در این تجارت غیر قانونی پنهان شده‌اند.
در جریان بودن: ساکنان مانیل پیگیر حوادث در منطقه میندانائو هستند و اخبار را دنبال می‌کنند؛ آنان معمولاً نگران اقوام خود هستند.