به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، خدای متعال دنیا و همه نعمت‌های آن را در اختیار بشر قرار داده تا وسیله‌ای برای کسب کمال و رسیدن به سعادت واقعی باشد.
عده‌ای در این مسیر به دلیل پیروی از هواهای نفسانی، هدف را گم کرده و درگیر متاع زودگذر دنیا می‌شوند و عده‌ای از این فرصت، بهره کافی را برده و سعادت اخروی خود را می‌خرند.
یکی از موارد مهمی که میتواند زنگ بیدارباش در این مسیر باشد یادآوری معاد و ناپایدار بودن خوشی‌های دنیوی است.
در آیه ۷۰ از سوره مبارکه یونس می‌خوانیم: «مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ»؛ «بهره اى [اندك] در دنيا [دارند] سپس بازگشتشان به سوى ماست آنگاه به [سزاى] آنكه كفر مى ورزيدند عذاب سخت به آنان مىچشانيم».
در تفسیر این آیه شریفه می‌توان گفت: ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻰ ﻣﻮﻗّﺖ ﺍﮔﺮ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻰ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﺖ. ﻣﺘﺎﻉٌ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ، ﻧﺬﻳﻘﻬﻢ ﺍﻟﻌﺬﺍﺏ ﺍﻟﺸﺪﻳﺪ
ﻟذّﺕﻫﺎﻯ ﺩﻧﻴﺎ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ﺍﺳﺖ. ﻣﺘﺎﻉٌ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ
ﻳﺎﺩ ﻣﻌﺎﺩ، ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻭﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﻴﻨﺎ ﻣﺮﺟﻌﻬﻢ
ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺑﺪﻋﺖﻫﺎ، ﺗﺤﺮﻳﻒﻫﺎ، ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﺭﺃﻯﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ، ﻛﻔﺮ ﺍﺳﺖ. ﺑﻤﺎ ﻛﺎﻧﻮﺍ ﻳﻜﻔﺮﻭﻥ.