به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، بنا به رسم قدیمی دیدار رهبر معظم انقلاب با خانوادههای شهدا، در دیدار با یکی از این خانوادهها، رهبری از حاضران عکس شهید را طلب میکنند. با آوردن عکس نزد ایشان، چشمانشان به رباعی زیر عکس میافتد و در همان خوانش نخست شعر را برای جمع قرائت میکنند. رهبر معظم انقلاب با خواندن سطر آخر رباعی ناگهان منقلب میشوند و از ته دل به گریه میافتند:
ما سینه زدیم، بی‌صدا باریدند
از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیانِ صفِ اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند
پس از این واقعه، مقام معظم رهبری نام شاعر را از حاضران میپرسند، اما کسی از این نام اطلاعی نداشته است. سرانجام رهبری از خانواده شهید میخواهند تا این قاب به یادگار نزدشان بماند. مؤسسه شهرستان ادب پس از پیگیری، شاعر این شعر را پیدا کرد که میلاد عرفانپور، شاعر جوان این شعر را سروده است.
عبدالمجید فرائی با تأثیرپذیری از این دوبیتی و گریه حضرت آقا، شعری را سروده که در ادامه آمده است؛
تو زنده‌ترین، شهید ایران هستی
تو نمونه جهاد و ایمان هستی
تو ذخیره همه شهیدان هستی
تو حامی ملک و دین قرآن هستی
****
بر مکتب و دین حق، نگهبان هستی
سر سلسله سلسله جنبان هستی
از سوی خدا، تو همچو باران هستی
در کل فصول، چون بهاران هستی
****
در عرش، فرشتگان، به تو بالیدند
مردان و زنان و کودکان، می‌دیدند
در محضر کبریای حق، نالیدند
چیدند، ولی تو را به ما، بخشیدند