به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، خدای متعال در راستای هدایت نوع بشر از هیچ اقدامی فروگذار نکرده تا انسان در مسیر سعادت گام برداشته و به سرمنزل مقصود برسد.
یکی از نعمت‌ها در زمینه بهره‌گیری از فرصت هدایت، عقل و قوه تفکر است که با آن انسان مسیر صحیح را از راه نادرست تشخیص داده و پای در راه روشن می‌گذارد.
البته دور از ذهن نیست که شکوفایی عقل در کنار دعوت انبیای الهی محقق می‌شود و با تعقل و تفکر در خصوص پیام دعوت رسولان است که انسان می‌تواند بهترین راه که همان مسیر الهی شدن است را انتخاب کند.
در آیه ۵۱ از سوره مبارکه هود می‌خوانیم: «يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَفَلَا تَعْقِلُونَ»؛ «اى قوم من براى اين [رسالت] پاداشى از شما درخواست نمى كنم پاداش من جز بر عهده كسى كه مرا آفريده است نيست پس آيا نمى انديشيد».
در تفسیر این آیه شریفه می‌توان به اختصار به این موارد اشاره کرد: ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻫﺪﻑ ﻣﺎﺩّﻯ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻫﺪﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺷﺎﻥ، ﺟﻠﺐ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻥ ﺍﺟﺮﻯ ﺍﻟﺎّ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺬﻯ ... و قطعا ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﺍﺟﺮ ﻣﻰﺩﻫﺪ.
ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻁ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻣﻮﻓّﻘﻴّﺖ ﺩﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﺳﺖ. ﺍﻥ ﺍﺟﺮﻯ ﺍﻟﺎّ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺬﻯ ﻓﻄﺮﻧﻰ
ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻟﻘﻴّﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺍﺳﺖ. ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺬﻯ ﻓﻄﺮﻧﻰ
ﺗﻌﻘّﻞ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴّﺖ ﺍﺯ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ﻭﺣﻰ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﻰﻛﻨﺪ. ﻋﻘﻞ، ﺿﺪّ ﻭﺣﻰ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎﺯ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭﺣﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﻓﻠﺎ ﺗﻌﻘﻠﻮﻥ
ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﭼﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﺩ؟! ﺍﻓﻠﺎ ﺗﻌﻘﻠﻮﻥ