صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۶۵۲۲۸۱
تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱۳۹۶ - ۰۸:۱۷

آیا جمله «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا » « هرکس یک حرف به من بیاموزد مرا عبد خود کرده است » روایت امام علی است برخی می گویند این حدیث جعلی است!

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) تبیان نوشت: آیا جمله «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا » « هرکس یک حرف به من بیاموزد مرا عبد خود کرده است » روایت امام علی است برخی می گویند این حدیث جعلی است!
در جوامع حدیثی ما جمله مذکور «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا » به عنوان روایت مستند از علی علیه السلام نقل نشده است و جمله مذکور از مشهوراتی است که مستند روایی ندارد .

در روایتی از امام صادق علیه السلام مصادیق این احترام چنین بیان شده است ؛
« حق عالم بر تو این است که از او زیاد سوال نکنی و لباس او را نگیری ، و اگر بر مجلس عالم وارد شدی و نزد او عده ای بودند سلام بر همه آنها کن و سلام و درود ویژه خود را به آن عالم تقدیم نما ، و برای نشستن جایگاهی را در برابر او انتخاب کن و پشت سر او منشین و با گوشه چشم به او نظر میفکن و با دست خود به او اشاره نکن ( که بی احترامی به او است ) و زیاد نگو فلانی و فلانی بر عکس قول شما گفته اند و با زیاد صحبت کردن او را ناراحت نکن زیرا مثل عالم و دانشمند مثل درخت خرمایی است که انتظار کشیده می شود چه موقعی از آن رطبی فرو ریزد »الکافی ج1 ص37

اما مضمون آن در برخی روایات مورد اشاره قرار گرفته است .
از پیامبر گرامی نقل شده است که فرمود ؛« از هر کس یک حرف بیاموزی بنده اش شده ای »بحار الانوار ج77 ص165
در نقل دیگری آمده است که فرمود ؛
«هر کس به شخصی یک مساله بیاموزد مالک او شده است ، گفته شد آیا می تواند او را بفروشد و بخرد فرمود خیر بلکه می تواند به او امر و نهی کند »منیه المرید ، شهید ثانی ،ص243
به هر حال مضمون جمله مذکور جایگاه والای استاد و معلم را نشان می دهد که در برابر شاگرد حق امر و نهی دارد و در مقابل شاگرد نیز باید همچون مولای خود ، استاد و معلم را مورد احترام قرار دهد ، چنان که در روایتی از امام صادق علیه السلام مصادیق این احترام چنین بیان شده است ؛
« حق عالم بر تو این است که از او زیاد سوال نکنی و لباس او را نگیری ، و اگر بر مجلس عالم وارد شدی و نزد او عده ای بودند سلام بر همه آنها کن و سلام و درود ویژه خود را به آن عالم تقدیم نما ، و برای نشستن جایگاهی را در برابر او انتخاب کن و پشت سر او منشین و با گوشه چشم به او نظر میفکن و با دست خود به او اشاره نکن ( که بی احترامی به او است ) و زیاد نگو فلانی و فلانی بر عکس قول شما گفته اند و با زیاد صحبت کردن او را ناراحت نکن زیرا مثل عالم و دانشمند مثل درخت خرمایی است که انتظار کشیده می شود چه موقعی از آن رطبی فرو ریزد »الکافی ج1 ص37منبع:
کانال پرسمان اعتقادی