تشکیل صنف؛ مهم‌ترین هدف پویش تغییر برای ترویج فرهنگ تلاوت/ برای مبارزه نیامده‌ایم

محمدحسن موحدی قاری بین‌المللی و سخنگوی شورای مرکزی پویش سراسری قرآنیان جهت مطالبه تغییرات بنیادین در راستای ترویج واقعی فرهنگ تلاوت، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به ارائه توضیحاتی پیرامون اهداف این پویش پرداخت و بیان کرد: ما در قالب این پویش چند مطالبه را مد نظر قرار داده‌ایم و آنها را دنبال می‌کنیم که یکی از آنها تغییر اساسی در زمینه مسابقات است.
وی در ادامه افزود: در این زمینه نیز یکسری پیشنهادات و نظراتی داریم ولی با روند فعلی، پیشنهادی را چند روز قبل با مسئولان مربوطه مطرح کرده‌ایم و قرار است که بعد از اربعین حسینی(ع) در مورد این مسأله و جمع‌بندی آن جلسه‌ای را داشته باشیم و به تبادل نظر بپردازیم.
موحدی بیان کرد: مسابقات چیزی بود که این افراد را دور هم جمع کرده و به همین دلیل اولین مطالبه نیز در مورد تغییر در سبک برگزاری مسابقات است، دومین هدفی که در این پویش دنبال می‌کنیم که حتی از مسابقات هم با اهمیت‌تر است تشکیل یک صنف یا سازمان مردم نهاد است تا از این طریق صنف قرآنیان تشکیل شود و همه مطالبات را از طریق این صنف پیگیری کنیم و هر کسی که در جامعه قرآنی مطالبه‌ای دارد، بتواند از این طریق پیگیر باشد.
قاری بین‌المللی قرآن در ادامه تصریح کرد: نکته سومی که در بیانیه پویش هم آن را مطرح کردیم این بود که در حال حاضر بعد از 40 سال به این جا رسیده‌ایم که یک سازمان قرآنی داشته باشیم و همه افراد تحت نظر این سازمان فعالیت داشته باشند تا دیگر شاهد فعالیت‌های جزیره‌ای و متفرق نباشیم.
موحدی گفت: ما در این پویش یکسری افراد قرآنی هستیم که دغدغه اصلی ما فرهنگ قرآنی و توسعه و ترویج آن است و اصلا به دنبال حذف یا مبارزه با ارگان خاصی نیستیم، فقط به دنبال این هستیم که مسئولان حرف جامعه قرآنی را بشنوند و در مورد این حرف‌ها اقدام شود نه اینکه بگویند ما این تصمیم را گرفتیم و جامعه قرآنی هم باید به آن تن دهد و طبق آن عمل کند. ما پایبند به اصول انقلاب و به دنبال تغییر به نفع همه هستیم نه این که بخواهیم کسی از کار بیکار شود و ...، همچنین به دنبال برپایی پویش‌های زرد و قرمز و ... هم نیستیم.
سخنگوی شورای مرکزی پویش سراسری قرآنیان بیان کرد: در واقع این سازمان جدید تجمیع‌کننده فعالیت‌های قرآنی است، درست است که سازمان دارالقرآن و شورای عالی قرآن و سازمان اوقاف را داریم و هر یک وظیفه‌ای دارند، اما آیا این وظایف به درستی عمل می‌شود؟ لذا این سازمان جدید باید به آنها نظارت داشته باشد و فعالیت‌های قرآنی را تجمیع کند. برخی از نهادها شاید فعالیت خود را انجام می‌دهند، اما به صورت درست و کامل این کار را نمی‌کنند. البته در این زمینه حرف بسیار است و در نهایت باید قبول کنیم که یک نفر باید حرف آخر را بزند.
موحدی در پاسخ به این سؤال که آیا مسئولان در عمل نیز به مطالبات پویش جامه عمل پوشانده‌اند یا خیر؟ تصریح کرد: در دو جلسه‌ای که با دوستان شورای توسعه فرهنگ قرآنی داشته‌ایم احساس کردیم که آنها علاقه‌مند هستند که با پویش تعامل داشته باشند و نقطه نظرات رد و بدل شود تا این اقدامات به نتایجی منتج شود، البته تا زمان رسیدن به نتیجه شاید یک زمان طولانی باید سپری شود و باید فرصت دهیم تا این اتفاق بیفتد.
قاری بین‌المللی قرآن در ادامه گفت: البته در ابتدا یکسری مطالب را بیان کرده‌ایم و باید ببینیم که آیا مسئولان قصد تعامل جدی دارند یا خیر، اگر تعامل داشتند قدم به قدم جلو می‌رویم، اما اگر ببینیم که این تعامل وجود ندارد ما هم روند دیگری را در پیش خواهیم گرفت، البته که قصد ما خیر است.
وی با اشاره به این نکته که از برخی اساتید برای پیوستن و حضور داشتن در این پویش انتظار بیشتری وجود داشت گفت: بنده شخصا با خیلی از اساتید صحبت کرده‌ام و اکثر حرف‌هایی هم که مطرح کرده‌ام مورد تأیید آنها قرار گرفته است و می‌گویند که همگی درست است، ما دور یک کلمه حق جمع شده‌ایم و توقع ما از اساتید این است که در میدان حاضر شوند تا خدای ناکرده ناخالصی‌های اندک تأثیری در روند کار نگذارد.
موحدی گفت: انتظار ما همین است، خیلی‌ها اعلام کردند که ما می‌آییم اما تا این پویش به وجود آمد جلو نیامدند، یک زمانی این اساتید یکه‌تاز میدان قرآنی بوده‌اند و الآن هم هستند، افراد این پویش هم افرادی هستند که می‌گویند حرف ما باید شنیده شود تا قاریان نسل حاضر و نسل‌های ‌آینده از برکات آن متنعم شوند، اینکه یک عده همیشه در صدر باشند و بقیه کنار، این درد است و نباید این روند بدین شکل ادامه یابد.
قاری بین‌المللی قرآن بیان کرد: بدانید که سرخوردگی در بسیاری از قاریان این مملکت موج می‌زند و علت اصلی آن هم این است که میدان لازم به آنها داده نشده است و اگر بخواهد این روند ادامه داشته باشد شاهد این خواهیم بود که قاریان جوان ما که برای این هنر زحمت کشیده‌اند از این فضا خارج می‌شوند و به سایر فضاها روی می‌آورند.
موحدی در ادامه ضمن برشمردن انتقاداتی که به مسابقات وارد است تصریح کرد: مسابقات با شیوه فعلی مناسب نیست، چون پشتوانه آموزشی ندارد، وقتی این مسابقات مطلوب است که مانند رشته‌های ورزشی پشتوانه آموزشی داشته باشد که آموزش‌هایی داده شود و در نهایت این آموزش‌ها را در مسابقات ببینیم.
وی بیان کرد: در حال حاضر تعداد کمی در مسابقات تشویق می‌شوند و بقیه طرد می‌شوند، اگر یک نفر در مسابقات بین‌المللی رتبه‌های اول تا سوم را به دست آورد، مورد استقبال قرار می‌گیرد، اما اگر همین قاری در مسابقات مالزی رتبه دوم را کسب کند، حتی در فرودگاه به استقبال او هم نخواهند رفت.
موحدی در ادامه گفت: می‌گویند یکی از اهداف مسابقات ایجاد انس با قرآن است، در حالی که، وقتی این انس ایجاد می‌شود که عموم مردم از مسابقات احساس رضایت داشته باشند و از آن لذت ببرند. وقتی مردم می‌بینند یک عده قاری قرآن که در رسیدن به اهداف خود بازمانده‌اند و مسیر برای رسیدن به اهدافشان بسیار تنگ و باریک است، معلوم است که به قرآن تشویق نمی‌شوند.
قاری بین‌المللی قرآن اظهار کرد: همچنین شاهد این هستیم که حضور در جلسات قرآن نیز کم شده است و وقتی سالن مسابقات و جلسات قرآن را با اوایل دهه شصت مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که این فضاها رو به خالی شدن رفته است، نمونه آن هم مسابقات قرآن ارومیه که از آن استقبال چندانی به عمل نیامد.
موحدی گفت: حتی مسابقات نمی‌تواند بین متسابقان موج قرآنی و ترویج فرهنگ قرآنی را ایجاد کند؛ چراکه مسابقه‌دهندگان درگیر یک رقابت ناسالم و دنیایی با یکدیگر هستند، وقتی قاری منتظر است که دوستش اشتباه کند تا خودش اول شود، آیا با این وضعیت توانسته‌ایم، فرهنگ قرآنی را رواج دهیم؟ وقتی قاری در مسابقه فقط یک تلاوت ارائه می‌کند و اصلا به نکات مفهومی آیات توجهی ندارد آیا توانسته‌ایم فرهنگ قرآنی را ایجاد کنیم؟ تلاوت‌ها به گونه‌ای شده که می‌توان حدس زد قاری در تمام مراحل آن چه تلاوتی را ارائه می‌کند و تلاو‌ت‌ها یکسان شده است.
وی در ادامه افزود: بنده به عنوان یک فرد ناموفق در عرصه مسابقات این حرف را نمی‌زنم بلکه به عنوان کسی که در مسابقات رتبه بین‌المللی دارم و در مسابقات اوقاف هم چند بار رتبه عالی را کسب کرده‌ام، اینطور مسابقات را تحلیل می‌کنم، ضمن این که در طرح ارزیابی نیز مدرک درجه دو را دریافت کرده‌ام، لذا به عنوان یک فرد ناموفق اینها را نمی‌گویم بلکه از دل مسابقات آمده‌ام.
موحدی بیان کرد: در اوایل انقلاب تعداد قاریان محدود بوده اما در حال حاضر که فقط در تهران 50 قاری ممتاز وجود دارد چگونه می‌توان با همان سازوکار 40 سال قبل مسابقات را برگزار کرد؟ عدالت هم در مسابقات اتفاق نمی‌افتد، یک نفر از سن و تجربه بیشتری برخوردار است و یک نفر از تجربه کمتر، چنان که ممکن است یک نفر قاری یا حافظ در ساعتی از روز آمادگی بیشتری برای اجرا داشته باشد و در ساعت دیگر آمادگی‌اش کمتر باشد.
قاری بین‌المللی قرآن گفت: استعداد افراد متفاوت است، هرکسی با هر ویژگی که در او وجود دارد اگر بتواند کارش را به درستی اجرا کند و از امکاناتش بهره ببرد، این قاری، استاد است، نه اینکه صرف خوش تحریر بودن صدای یک نفر او را به عنوان استاد و ممتاز معرفی کنیم. در مصر نگاه کنید، یک قاری مثل مصطفی اسماعیل هم صاحب کرسی تلاوت است و یک قاری مثل بدر حسین که از صدای محدودی هم برخوردار است به عنوان یک قاری خوب به او بها می‌دهند.
موحدی با تأکید بر این که باید یک نظام ارزیابی برای قاریان داشته باشیم گفت: در مصر هم، چنین نظامی حاکم است و ملاک برای آنها این است که یک قاری بتواند در رادیو و تلویزیون تلاوت کند، این ارزیابی در کشور ما نیز باید به گونه‌ای باشد که با توجه به ویژگی‌های خود او این ارزیابی صورت گیرد، یک نهاد باید این ارزیابی را برعهده گیرد و اینطور نباشد که پس از آن مجدد شاهد موازی‌کاری باشیم و یکجا مسابقه برگزار کند و ...، با این کار و کنار زدن مسابقات در واقع صرفه‌جویی‌هایی هم خواهیم داشت که می‌توان به بالا بردن سطح آموزش‌های عمومی و تخصصی قرآن اشاره کرد.
وی بیان کرد: حتی می‌توان کرسی‌های تلاوت را نیز افزایش داد و این کرسی‌ها را در اقصی نقاط کشور مانند نقاط مرزی برگزار کرد، اعزام‌های داخلی و خارجی را نیز می‌توان در نظر گرفت، همانطور که رایزن فرهنگی داریم می‌توانیم رایزن قرآنی هم داشته باشیم تا اقدام به برپایی کرسی‌های تلاوت و ... در خارج از کشور نماید، به شرط اینکه قاری را به عنوان یک هنرمند معرفی کنیم.