صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۶۸۱۳۲۷
تاریخ انتشار : ۲۳ دی ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۶

گروه ادب: کتاب «اوصاف‌الاشراف» تصحیح و تحقیق براساس نسخ نوشناخته از سوی انتشارات «آیت اشراق» منتشر شد.


به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کتاب «اوصاف الاشراف» نوشته ابوجعفرمحمدبن حسن طوسی است که از سوی ابوالفضل مرادی براساس دو نسخه نوشناخته و نسخ دیگر، تصحیح و تحقیق شده و انتشارات «آیت اشراق» با یک مقدمه علمی و تحقیقی در 137 صفحه چاپ کرده است.
ابوجعفرمحمدبن حسن طوسی ملقب به خواجه نصیرالدین و مشهور به محقق طوسی است و با القاب استادالبشر و عقل حادی عشر و معلم ثالث در طلیعه آفتاب روز یازدهم جمادی الاولی سال 598 هجری قمری در طوس چشم به جهان گشود.
علوم مختلف را از پدر و سپس از علما و دانشمندان طوس و نیشابور و خراسان در حوزه‌های فقه و فلسفه و حدیث و نجوم و ریاضیات و دیگر رشته‌ها آموخت. آثار علمی خواجه در عرصه‌های گوناگون سرآمد تولیدات علمی دانشمندان شیعی بر تارک فرهنگ اسلام و ایران می‌درخشد.
«اوصاف‌الاشراف» رساله‌ای کوتاه در سیر و سلوک به فارسی در واپسین دهه‌های عمر گرانقدر خواجه که به در خواست خواجه شمس‌الدین محمد جوینی وزیرنگاشته شده است. اسلوب خواجه در این رساله بیان طریقت و روش اهل سلوک و عرفان مبتنی بر روش عقلانی است که براین اساس انسان پس از طی مرحله حکمت نظری قابلیت آن را می‌یابد، به عالمی والاتر که همان مرتبه ملائکه مقدس و عقول و نفوس مجرد به حقیقت مطلق است، قدم بگذارد. این عالم در آثار خواجه نصیر، به عالم اشرف نامگذاری شده است.
کسانی که سیر و سلوک و حرکت باطنی و مهرورزی با حق را در پیش گرفته‌اند در جایگاهی فراتر از حکما و فلاسفه قرار دارند. از این رو خواجه در توصیف آنان، این کتاب را «اوصاف‌الاشراف» نام نهاده است.
«اوصاف الاشراف» متنی عرفانی دارد که از قواعد عقلی پیروی می‌کند و می‌توان گفت این اثر درباره احوال و مقامات عرفانی است اما با غلبه زبان و بیان فلسفی.