اعتقاد به توحید اساس ایمان است

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، در ادامه آیات سوره مبارکه یوسف که به شرح بخشی از داستان زندگی این پیامبر الهی پرداخته است، به ترجیح دادن زندان بر هوای زودگذر نفسانی از سوی این پیامبر اشاره می‌شود و در ادامه آیات نیز بخشی از حوادث زندان که بر یوسف (ع) گذشته را می‌خوانیم.
 
در آیه ۳۹ از سوره مبارکه یوسف آمده است: «يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ»؛ «اى دو رفيق زندانيم آيا خدايان پراكنده بهترند يا خداى يگانه مقتدر».
 
این آیه کوتاه چندین نکته تربیتی به همراه دارد که از جمله آن می‌توان با توجه به نوع بیان این پیامبر الهی گفت: مردم را با محبّت و عاطفه، صدا بزنید. «یٰا صٰاحِبَیِ».
 
انسان در برابر هم‌نشینان خود نیز مسئول است. «یٰا صٰاحِبَیِ السِّجْنِ».
 
از مکان‌ها و زمان‌های حسّاس برای تبلیغ استفاده کنید. «یٰا صٰاحِبَیِ السِّجْنِ أَ أَرْبٰابٌ مُتَفَرِّقُونَ». یوسف (ع) در زندان همین که می‌بیند به تعبیر خواب او نیاز دارند، فرصت را غنیمت شمرده و تبلیغ می‌کند.
 
پرسش و مقایسه، یکی از راه‌های ارشاد و هدایت است. «أَ أَرْبٰابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ».
 
اعتقاد به توحید اساس ایمان است. در این آیه شریف می‌بینیم حضرت یوسف سرآغاز دعوت خود را توحید قرار داد. «أَ أَرْبٰابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ».